• Medikamente

    1.Cfare eshte X medikamente ? 2.Efektet anesore te mundshme 3.Ruajtja dhe afati i perdorimit 4.Informacione shtese

  • SEMUNDJE

    Informacion i detajuar rreth nje semundjeje. Simptomat , Shkaktaret , Parandalimi , Keshilla , Diagnostikimi , Trajtimi

  • Kontrollo shëndetin Pa Pagesë

    #CHECKUP #FALAS parandalon sëmundje, shpëton jetë!

Saturday, January 28, 2017

AKNET

Çfarë janë aknet?

Aknet, ose siç njihet në mjekësi akne vulgaris, janë një problem i lëkurës që më së shumti paraqitet te të rinjtë në fazat e hershme të pubertetit. Ky problem fillon si pasojë e pezmatimit të gjëndrave të vogla yndyrore të cilat rrethojnë qimet e vogla në fytyrën ose qafën tuaj. Kur yndyra dhe qelizat e vdekura të lëkurës bllokojnë poret tuaja, fillon paraqitje e akneve.

Aknet mund të paraqiten në formë të vetëm disa pikëzave ose puçrrave të kuqe, zakonisht në fytyrë, por ato mund të arrijnë edhe deri në qindra sosh, të jenë më të mëdha, të forta dhe të dhimbshme, dhe përveç fytyrës të dalin edhe në qafë, gjoks dhe në shpinë.

Shpeshtësia e paraqitjes së akneve arrin kulmin rreth moshës 17 deri në 19 vjeçe. Te shumica e personave aknet largohen kur ata arrijnë në mesin e të 20-tave, megjithatë disa njerëz me lëkurë të ndjeshme mund ta kenë këtë problem deri në vitet e 40-ta.

Ndryshimet hormonale të lidhura me shtatzëninë ose periudhat menstruale po ashtu mund të shkaktojnë ose të ndihmojnë daljen e akneve. Në këtë problem të lëkurës mund të ndihmojnë edhe faktorët irritues të ambientit si pluhuri, nxehtësia, lagështia ose të ftohtit.

Paraqitja e akneve mund të ndikojë edhe në gjendjen emocionale, veçanërisht te të rinjtë. Megjithatë kjo ndryshon. Disa persona kanë më shumë akne por nuk shqetësohen nga to, derisa të tjerë edhe pse kanë vetëm disa, ndjehen të turpëruar dhe të zemëruar.

Megjithatë, lajmi i mirë është se sot ka trajtime të mira të cilat mund t’ju ndihmojnë të largoni me sukses aknet dhe ta parandaloni paraqitjen e tyre.

Çfarë i shkakton aknet?

Te shumica e njerëzve aknet paraqitjet në moshën e pubertetit, kur prodhimi i hormoneve seksuale (androgjenëve) rritet, si te vajzat po ashtu edhe te djemtë. Këto hormone stimulojnë gjëndrat yndyrore (sebace) për të prodhuar më shumë yndyrë (që në mjekësi njihet si sebum). Te disa njerëz (veçanërisht te meshkujt), këto gjëndra mund të jenë tepër të ndjeshme ndaj androgjenëve, andaj personat e tillë kanë aq shumë akne sa kanë nevojë për trajtim mjekësor.

Aknet zakonisht fillojnë kur yndyra (sebumi) dhe qelizat e vdekura të lëkurës i bllokojnë poret e lëkurës. Rritja e prodhimit të sebumit bën që poret gradualisht të mbyllen, derisa prodhimi i kësaj yndyre nuk ndalon. Kur bakteret depërtojnë në këto pore, ato mund të shkaktojnë ënjtje, skuqje dhe qelb.

Çokollata dhe ushqimet e yndyrshme mund të kontribuojnë në shtimin e akneve te disa njerëz, por studimet nuk e kanë dëshmuar këtë. Në të vërtetë është përdorimi i produkteve të yndyrshme të lëkurës dhe kozmetike që e përkeqëson gjendjen e akneve. Andaj përdorni produkte të lëkurës të cilat nuk mbyllin poret. Këto produkte shkruajnë “noncomedogenic” në etiketën e tyre.

Aknet mund të jenë problem trashëgues në familje. Nëse njëri nga prindërit tuaj ka akne të shpeshta, është më me gjasa që edhe ju ta keni këtë problem.

Çfarë i përkeqëson aknet?

Puna në një ambient të lagësht dhe puna me vaj, yndyrë dhe kemikale të tjera
Shtypja ose ngacmimi i puçrrave
Periudhat menstruale
Disa barna dhe substanca të caktuara.
Kur duhet të shkoni te mjeku?

Nëse medikamentet të cilat i merrni pa recetë të mjekut nuk ndihmojnë brenda gjashtë deri në tetë javësh;
Nëse aknet ju shkaktojnë shqetësim psikologjik;
Nëse keni puçrra të mëdha, të dhimbshme;
Nëse aknet dëmtojnë lëkurën e fytyrës;
Nëse keni lëkurë të nxirë dhe njolla të errëta në vendet ku kanë qenë puçrrat.

SIMPTOMAT

Cilat janë simptomat (Shenjat dalluese të akneve)?

Shenjat e para të akneve janë njolla të vogla të papjekura, të cilat më vonë shndërrohen në puçrra që përbëhen nga acide të degraduara yndyrore. Inflamacioni paraqitet gjatë disa ditëve ose javëve, në varësi prej shpeshtësisë dhe ashpërsisë.

Aknet paraqiten në fytyrë, qafë, kraharor, shpinë ose gjoks. Aknet e ashpra mund të shkaktojnë plagë të cilat mund të mos largohen kurrë. Ato po ashtu mund të shkaktojnë stres psikik dhe probleme sociale.

TRAJTIMI

Si duhet mjekuar aknet?

Në varësi prej ashpërsisë së akneve tuaja, mjeku juaj mund të zgjedh t’ju japë terapi ose t’ju referojë te një dermatolog. Aknet mund të trajtohen me barna të cilat ose aplikohen në lëkurë ose merren duke u pirë përmes gojës (në mënyrë orale).

Trajtimi ka për cak faktorët që i shkaktojnë aknet, e të cilat janë:

prodhimi i shtuar i sebumit që çon te ngushtimi i poreve
bakteret të cilat i shkaktojnë aknet.
Ju mund të vazhdoni me kujdesin tuaj në shtëpi siç e përshkruam më lartë, edhe gjatë kohës derisa merrni barnat e përshkruara nga mjeku.

Mbani mend se mund të shkojë nga gjashtë deri në tetë javë para se efekti i produkteve mjekuese të akneve të mund të vërehet. Kujdesi i përditshëm duhet të vazhdojë derisa pacienti të arrijë në të 20-tat.

Mjekimi në mënyrë lokale (që aplikohet në lëkurë)

Mjekimi me acid azelic ose benzoil peroksid, zakonisht është i mjaftueshëm te anket e lehta deri te ato mesatare. Këto medikamente mund të parandalojnë bllokimin e poreve dhe të ngadalësojnë zhvillimin e baktereve të akneve.

Në mënyrë alternative, mjeku mund të zgjedhë të përshkruaj një produkt që është kombimin i benzoil peroksidit me ndonjë antibiotik tipik, si eritromicina, ose klindamicina, ose ta mjekojë shpërthimin e akneve vetëm me antibiotik, si klindamicinë, eritromicinë ose tetraciklinë (që të gjitha në formë xheli).

Në vende të ndryshme janë në dispozion edhe medikamente të tjera, si adapalene, për njerëzit të cilët kanë akne të lehta. Tretinoin dhe izotretinoina kanë efekt të njëjtë. Asnjëra prej tyre nuk preferohet te gratë shtatzëna.

Mjekimi sistematik (duke pirë barnat)

Gratë më të rritura që kanë vetëm disa akne mund të përdorin pilula kontraceptive (kundër mbetjes shtatzënë), të cilët përmbajnë anti-androgjene (për shembull Diane/Jene/Yaz/Yasmin). Për njerëzit me inflamacion më të ashpër të akneve, mjekimi afatgjatë me antibiotikë oral si tetraciklinë ose minociklinë, e kombinuar me njërin nga medikamente te përmendura më lartë, mund të ndihmojë.

Antibiotikët me përmbajtje tetracikline nuk u jepen femrave shtatzëna, femrave të cilët japin gji, ose fëmijëve nën moshën 12 vjeçare.

Për pacientët me akne më të ashpra të cilat nuk përmirësohen me medikamente të tjera, përdorimi oral i izotretinoinës mund të jetë i nevojshëm. Është e rëndësishme të dihet se kjo substancë nuk duhet të konsumohet nga femrat shtatzëna ose ato që duan të mbeten shtatzëna së shpejti.

Femrat duhet të përdorin metodë të duhur kontraceptive gjatë mjekimit me këtë ilaç, dhe një muaj të plotë pasi mjekimi me të të ndërkrehet. Isotretinoina nuk është e përshtatshme për njerëzit të cilët kanë probleme me mëlçinë ose veshkat. Ilaçi ka disa efekte anësore, që është arsyeja se pse mund të merret vetëm me recetë nga dermatolou, por po ashtu ka edhe një shkallë të lartë suksesi te aknet.

Largimi i dhëmbëzave

Ngritjet (dhëmbëzat) në lëkurë të shkaktuara nga aknet mund të largohen përmes abrazionit (dermabrazionit) ose trajtimit laseri. Këto trajtime bëhen nga dermatologët ose kirurgët plastik.

PARANDALIMI

Si t’i parandaloni aknet?

Për të mbajtur nën kontroll aknet, mbani lëkurën tuaj të pastër. Shmangni produktet të cilat bllokojnë poret tuaja. Pastroni lëkurën një herë ose dy herën ditë me sapun të butë ose pastrues për akne. Përpiqni të mos i shtypni dhe prekni puçrrat. Kjo mund t’i përkeqësojë ata dhe mund të shkaktojë dëmtime të lëkurës.

Nëse keni vetëm disa puçrra për t’i mjekuar, ju mund të përdorni ndonjë krem kundër akneve edhe pa përshkrimin e mjekut. Kërkoni kremra të cilat kanë në përbërjen e tyre benzoil peroksid ose acid salicilik. Këto funksionojnë më së miri, siç edhe përshkruhet në ambalazh.

Mund të duhet më shumë kohë për të vendosur aknet nën kontroll. Por nëse nuk keni rezultate të mira me produktet pa recetë edhe pas tre muajsh, atëherë vizitoni mjekun. Ndonjë gel ose krem që jepet me recetë të mjekut mund të jetë i duhuri. Nëse jeni femër, përdorimi i disa barnave që kontrollojnë shtatzëninë (kontraceptivë) mund të ndihmojë edhe te aknet.

Nëse keni cista të akneve, mjeku juaj mund t’ju preferojë ndonjë medikament më të fuqishëm.

Çfarë mund të bëni për dëmtimet e lëkurës si pasojë e akneve?

Ekzistojnë disa mjekime për këto dëmtime të akneve. Nëse lëkura juaj është dhëmbëzuar si pasojë e puçrrave, atëherë ri- rrafshimi ose dermabrazioni mund të ndihmojë që ato ngritje të lëkurës të përmirësohen dhe lëkura juaj të ndjehet më e butë. Konsultohuni e mjekun për këtë. Mjekimi më i mirë do të varet nga ashpërsia e dhëmbëzimit të lëkurës tuaj. Mjeku madje mund t’ju këshillojë edhe operacion kirurgjik.
Share:

KANCERI JO-MELANOMË I LËKURËS

LËKURA DHE NDËRTIMI I SAJ

Lëkura është mbështjellësi i jashtëm i organizmit. Ajo peshon deri në 3 kilogramë dhe është organi më i madh i njeriut! Lëkura na mbron neve nga nxehtësia, drita, lëndimet dhe infeksionet. Ajo rregullon temperaturën e organizmin dhe akumulon ujin, yndyrën dhe ndihmon në krijimin e vitaminës D.

Lëkura është e ndërtuar nga dy shtresa kryesore: epiderma ose shtresa e jashtme dhe derma ose shtresa e brendshme.

Epiderma është shtresa e jashtme dhe është e përbërë kryesisht nga qelizat të rrafshëta në formë shkallësh të quajtura qeliza skuamoze. Nën qelizat skuamoze janë rendet e qelizave të quajtura qelizat bazale. Pjesa më e thellë e epidermës përmban melanocite. Këto shtresa prodhojnë melaninë, e cila ia jep ngjyrën lëkurës.

Derma është shtresa më e brendshme e lëkurës, e cila përmban enë gjaku dhe enë limfatike, pastaj folikula të qimeve dhe gjëndra. Gjëndrat prodhojnë djersë dhe sebum (lloj dylli). Djersa ndihmon rregullimin e temperaturës trupore, ndërsa sebumi është një substancë vajore e cila ndihmon në pengimin e tharjes së lëkurës. Djersa dhe sebumi arrijnë në sipërfaqe të lëkurës përmes hapjeve të ngushta të quajtura pore.

SIMPTOMAT

Edhe kanceri i qelizave bazale edhe ai i qelizave skuamoze gjendjen më së shumti në zonat e lëkurës e cila është e ekspozuar ndaj diellit: koka, fytyra, qafa, duart dhe krahët. Megjithatë, kanceri i lëkurës mund të paraqitet kudo.

Kanceret e lëkurës rrallë shkaktojnë dhimbje. Shenjat më të shpeshta paralajmëruese të kancerit të lëkurës janë ndryshimet në lëkurë, veçanërisht ndonjë pezmatim ose plagë që nuk shërohet.

Kanceret e lëkurës nuk duken të gjitha njëjtë. Për shembull, kanceri mund të fillojë si një xhungë e vogël, e butë, e ndritshme, e zbetë ose e lëmuar. Ajo po ashtu mund të paraqitet edhe si një xhungë e kuqe e qëndrueshme. Ndonjëherë, xhunga gjakon ose zhvillohen dregëz. Kanceri i lëkurës po ashtu mund të fillojë si një zonë e rrafshët e skuqur, e thatë ose me luspa.

Një lloj problemi i lëkurës, i quajtur keratoza aktinike, paraqitet në formë të njollave me luspa të ashra, të kuqe ose kafe në lëkurë. Ajo quhet gjendje para-kanceroze pasi ndonjëherë zhvillohet në kancer të qelizave skuamoze.

Ndryshimet në lëkurë jo gjithmonë janë shenja të sigurta të kancerit; megjithatë, është e rëndësishme ta vizitoni mjekun secilën herë nëse keni ndonjë prej simptomave që zgjat më shumë se dy javë. Mos pritni derisa zona të fillojë të shkaktojë dhimbje, pas kanceri i lëkurës rrallë shkakton dhimbje.
SHKAKTARËT DHE PARANDALIMI

Kanceri i lëkurës është një prej llojeve më të shpeshta të kancerit. Për shembull, sipas vlerësimeve aktuale, madje gjysma e amerikanëve mbi moshën 65 vjeçare kanë pasur kancer lëkurë së paku një herë. Edhe pse çdokush mund të preket nga kanceri i lëkurës, njerëzit të cilët kanë lëkurë me ngjyrë më të bardhë janë në rrezik më të madh. Lëkura e cila mbushet me pikla me lehtësi dhe njerëzit me flokë të kuqe dhe biondë dhe me sy me ngjyrë të kaltër ose të çelë janë në rrezik më të madh për kancer të lëkurës.

Rrezatimi ultravjollcë (UV) nga dielli është shkaktari kryesor i kancerit të lëkurës. Burimet artificiale të rrezeve UV, si llampat për rrezitje artificiale ose për skanime, po ashtu mund të jenë të rrezikshme.

Edhe vendi ku jeton personi ndikon në rrezikun e tij/saj për të zhvilluar kancer të lëkurës. Njerëzit të cilët jetojnë në zona me nivele të larta të rrezatimit UV nga dielli janë më të prirë për t’u prekur nga kanceri i lëkurës. Për shembull shkallët më të larta të kancerit të lëkurës janë gjetur në Afrikën e Jugut dhe në Australi, vende këto që pranojnë më së shumti sasi të rrezatimit ultravjollcë.

Shumica e kancereve të lëkurës paraqiten pas moshës 50 vjeçe, por efektet e dëmtimit nga dielli fillojnë në vitet shumë të më të hershme. Andaj mbrojtja duhet të fillojë që në fëmijëri për të parandaluar kancerin e lëkurës më vonë në jetë. Kurdo që munden, njerëzit duhet të shmangin ekspozimin në diellin e mesditës, nga ora 10 paradite deri në ora 17 pasdite. Mbani mend se veshjet mbrojtëse, si kapelat e diellit dhe këmishët me mëngë të gjata, mund t’i bllokojnë rrezet e dëmshme të diellit.

Losionet të cilat përmbajnë faktorë mbrojtës janë më se të domosdoshëm të aplikohen gjatë çdo ekspozimi në diell. Kremrat e diellit mbajnë faktorë nga 2 e më lartë (50 dhe madje 70), ndërsa ata me faktor mbrojtës të diellit (FMD) nga 15-30 arrijnë t’i bllokojnë shumicën e rrezeve të dëmshme të diellit.

TRAJTIMI

Karcinomat me qeliza bazale dhe skuamoze zakonisht diagnostikohen dhe trajtohen në të njëjtën mënyrë. Trajtimi për kancer të lëkurës zakonisht përfshin disa lloje të ndërhyrjeve kirurgjike. Nëse disa raste, mjeku sugjeron terapinë rrezatuese ose kimioterapinë. Ndonjëherë është i nevojshëm kombinimi i tyre, nëse kanceri është në një shkallë më të avancuar.

Operacioni

Shumë kancere të lëkurës mund të preken nga lëkura me shpejtësi dhe lehtësi. Në fakt kanceri i lëkurës ndonjëherë mund të largohet krejtësisht gjatë biopsisë, duke mos pasur nevojë për trajtime tjera.

Kiretazha dhe elektrodesikacioni

Mjekët shpesh përdorin një lloj të operacionit të quajtur kiretazhë për të larguar kancerin e lëkurës. Pasi mpin zonën, kanceri gërryhet me një kiretë, një instrument me një fund të mprehtë në formë luge.

Zona po ashtu trajtohet edhe me elektrodesikacion. Një makinë speciale me rrymë elektrike përdoret për të kontrolluar gjakosjen dhe vret çdo qelizë kanceroze të mbetur në skaj të plagës. Shumë pacientë më pas zhvillojnë një luspë të rrafshët, të bardhë.

Operacioni i Mohsit

Teknika e Mohsit është një lloj i veçantë i ndërhyrjes kirurgjike për kancer të lëkurës. Pacientit i jepet anestetik dhe kanceri rruhet (prehet) duke u hequr një shtresë në moment.

Te operacioni i Mohsit, secila shtresë kontrollohen nën mikroskop derisa tumori të largohet. Shkalla e paraqitjes së luspave te ky lloj trajtimi do të varet nga vendi dhe madhësia e zonës së trajtuar.

Kriokirurgjia

I ftohti ekstrem mund të përdoret për të trajtuar gjendjet parakanceroze të lëkurës, si keratoza aktinike. Në kriokirurgji, nitrogjeni i lëngshëm aplikohet në strukturën tumorale për t’i ftohur dhe shkatërruar qelizat kanceroze. Pasi zona e ndërhyrë me kriokirurgji të ngrohet, qelizat e vdekura bien. Në këtë lloj terapia mund të ketë nevojë për më shumë se një ngrirje.

Kriokirurgjia zakonisht nuk lëndon, por pacientët mund të kenë dhimbje dhe ënjtje pasi zona të ngrohet. Një luspë e bardhë mund të krijohet në zonën e trajtuar.

Terapia me laser

Terapia laserike përdor një tufë të ngushtë drite për të larguar ose shkatërruar qelizat kanceroze. Kjo qasje ndonjëherë përdoret për kanceret të cilat përfshijnë vetëm shtresën e jashtme të lëkurës.

Transplantimi i lëkurës

Ndonjëherë, veçanërisht kur kanceri i lëkurës është i madh, mund të ketë nevojë për transplantim të lëkurës për të mbuluar zonat nga ku është larguar kanceri.

Transplantimi i lëkurës po ashtu përdoret për të reduktuar luspat që mund të paraqiten në organizëm. Për këtë procedurë mjekët marrin një pjesë të lëkurës nga një pjesë tjetër e trupit për ta zëvendësuar në zonën ku është larguar lëkura.

Rrezatimi

Kanceri i lëkurës përgjigjet mirë ndaj terapisë rrezatuese, po ashtu e quajtur edhe radioterapi. Rrezatimi përdor rreze me energji të lartë për t’i dëmtuar dhe për shkatërruar qelizat e kancerit ose për t’i ndaluar ato të zhvillohen.

Mjekët shpesh e përdorin trajtimin me rrezatim për kanceret të cilat prekin zona të cilat janë vështirë të trajtohen me operacion kirurgjik. Për shembull, rrezatimi mund të përdoret për kanceret në zonat rreth syrit, në majë të hundës ose në vesh.

Pacienti shpesh mund të ketë nevojë për disa trajtime rrezatimi për t’i shkatërruar të gjitha qelizat e kancerit.

Terapia me rrezatim mund të shkaktojë puçrra ose ta bëjë lëkurën të thatë ose të kuqe. Pasi trajtimi të përfundojë, në lëkurë mund të paraqiten ndryshime në ngjyrë dhe/ose tekstura të ndryshme dhe të bëhen edhe më të shprehura disa vite më vonë.

Kimioterapia për aplikim të jashtëm

Kimioterapia topikale (barna për lyerje të jashtme) shfrytëzon barna antikanceroze në formë kremi ose losioni që vendosen në lëkurë.

Keratoza aktinike mund të trajtohet në mënyrë efektive me kimioterapi. Kimioterapia topikale po ashtu përdoren për kanceret e limituara në shtresën e jashtme të lëkurës. Losioni aplikohet në baza ditore çdo ditë.

Shfaqja e inflamacioneve (pezmatimeve) është një dukuri e zakonshëm gjatë trajtimit, por zakonisht nuk vjen deri te prishja e lëkurës (shfaqja e luspave në lëkurë).

Share:

Thursday, January 12, 2017

Royal Jelly 200 (kapsula)

1.Çfarë është ROYAL JELLY 200 dhe për çfarë përdoret
ROYAL JELLY 200 është majë mjalti të cilën e prodhojnë bletët, duke shfrytëzuar pluhurin e luleve dhe mjaltin, duke ndarë përbërësit me vlerë të plotë të gjëndrave pështymore të tyre dhe duke krijuar komponim të shkëlqyeshëm të materieve ushqyese për ushqimin e amës së bletëve.
Maja e mjaltit është prodhimi më i vlefshëm i bletës dhe konsiderohet shtesë ideale ushqimit standard, ushqimit dietetik, ushqimit të sportistëve si dhe terapisë standarde të gjendjeve të caktuara patologjike të organizmit.

Përbërja:
Një kapsulë ROYAL JELLY 200 përmban:
Majë mjalti 200 mg që i përgjigjet 68 mg majë mjalti të liofilizuar.

Paketimi:
Kutia me 24 kapsula.

Si vepron ROYAL JELLY 200
ROYAL JELLY 200 është koncentrat superior i përbërësve biologjik aktiv i rëndësishëm për funksionim të drejtë të organizmit.
Pasuria e vitaminave (A, B-kompleks, C, D dhe E), mineraleve (kalcium, bakër, hekur, fosfor, kalium, silic dhe sulfur), proteine, aminoacide esenciale, acide yndyrore të pangopura dhe enzimeve, vërtet arsyeton epitetin e saj të mirënjohur: majë mjalti – eliksir shëndeti dhe vitaliteti.
Në përbërje të majës së mjaltit hyjnë edhe acetilkolina e cila është përgjegjëse për transmetim të impulseve nervore ndërmjet qelizave të ndryshme, gamaglobulina e cila në mënyrë të theksuar forcon imunitetin (rezistenca natyrore e organizmit ndaj infeksioneve dhe sëmundjeve të ndryshme) dhe stimulon punën e gjëndrave të brendshëme, si dhe kolagjenin i cili ndihmon në mbajtjen e dukjes rinore të lëkurës. Maja e mjaltit konsiderohet burimi më i pasur natyror i vitaminës B6 dhe të acidit pantotenik (vitamina B5) të cilat kanë rol shumë të rëndësishëm në metabolizmin e yndyrave dhe të karbohidrateve.
Maja e mjaltit ndikon në uljen e nivelit të kolesterolit në gjak, shërim më të shpejtë të plagëve dhe ka veprim antibakterial.

Kur përdoret ROYAL JELLY 200
ROYAL JELLY 200 përdoret për:
• Forcim të mbrojtjes natyrore të organizmit gjatë sëmundjeve dhe në periudhën e rekonvaleshencës (marrjes së vetes nga sëmundja).
• Përmirësim të metabolizmit qelizor, aftësive fizike dhe mentale (lodhja, humbja e përqëndrimit, stresi, sporti, ngarkesat e theksuara trupore dhe mendore).

2. Çfarë duhet të dini para se të përdorni
Informoni mjekun nëse vuani nga ndonjë sëmundje kronike, çrregullim metabolik, nëse e dini që jeni alergjik ose nëse jeni duke marrë barna të tjera.

Kur nuk duhet ta përdorni ROYAL JELLY 200
Kapsulat ROYAL JELLY 200 nuk duhet ti merrni:
Nëse jeni të tejndjeshëm në cilindo komponentë të këtij preparati.

Përkujdesjet
Duke marrë parasysh që maja e mjaltit formohet nga përzierja e pluhurit të luleve, mjaltit dhe sekretit të gjëndrave pështymore të bletës, personat të cilat vuajnë nga alergjia në polen duhet me kujdes të përdorin këtë preparat.
Kujdes është i nevojshëm edhe te personat të cilat kanë astmën ose janë të ndjeshme në pickimin e bletës.
Nëse vërehen çfarëdo lloj shenjash të cilat indikojnë në shfaqjen e alergjisë, duhet menjëherë të ndërpritet me aplikimin e preparatit.

Marrja e ROYAL JELLY 200me ushqim dhe pije
Përdorimi i njëkohshëm i kapsulave ROYAL JELLY 200 me ushqim dhe pije nuk shkakton efekte toksike.

Shtatzania dhe ushqyerja me gji
Këshillohuni me mjekun ose farmacistin para se të filloni të merrni ndonjë bar.
Nuk ekzistojnë studime për sigurinë e përdorimit të majës së mjaltit gjatë shtatzanisë dhe dhënjes së gjirit, për këtë shkak përdorimi i kapsulave ROYAL JELLY 200 gjatë shtatzanisë dhe dhënjes së gjirit nuk rekomandohet.

Efektet mbi aftësinë për të drejtuar automjetin dhe për të përdorur makineri
Kapsulat ROYAL JELLY 200 nuk ndikojnë në aftësitë psikofizike gjatë drejtimit të automjeteve dhe të makinave.

Në çfarë duhet patur kujdes nëse përdorni barna të tjera
Informoni mjekun ose farmacistin nëse jeni duke marrë ose keni marrë kohët e fundit barna të tjera, qoftë edhe ato pa përshkrimin e mjekut.
Të keni parasysh që këto informacione kanë të bëjnë edhe në barnat të cilat tashmë nuk jeni duke i përdorur, si edhe në barnat të cilat planifikoni ti merrni në të ardhmen. Informoni mjekun tuaj nëse merrni, ose më vonë keni marrë ndonjë bar tjetër, përfshirë edhe barnat të cilat merren pa recetë mjeku.
Nuk janë shënuar ndërveprime të kapsulave ROYAL JELLY 200 me barna.

3. Si përdoret ROYAL JELLY 200
Nëse vëreni se efekti i barit është shumë i forte ose shumë i dobët këshillohuni me mjekun ose farmacistin.

Dozimi dhe mënyra e përdorimit

Kapsulat ROYAL JELLY 200 janë të destinuara për përdorim oral.

Të rriturit:
1-2 kapsulë në ditë.

Fëmijët:
1 kapsulë në ditë.

Nëse përdorni ROYAL JELLY 200 më shumë sesa duhet
Nëse keni marrë një mbidozë, këshillohuni menjëherë me mjekun ose farmacistin!
Nuk janë shënuar raste të helmimeve me këtë preparat.

Nëse haroni të merrni ROYAL JELLY 200
Kurrë mos merrni dozë të dyfishuar për të zëvendësuar dozën e harruar.
Nëse keni harruar të përdorni ROYAL JELLY 200, dozën e kapërcyer përdoreni sa më parë, dhe pastaj vazhdoni aplikimin në intervalet e zakonshme.

4. Efektet anësore të mundshme
Si të gjitha barnat e tjera, edhe ROYAL JELLY 200 mund të shkaktojë efekte anësore.
Kapsulat ROYAL JELLY 200 mund të kenë efekte të padëshirueshme por ato janë shënuar rrallë.
Maja e mjaltit mundet, në raste të rralla, të shkaktojë reaksione alergjike në formë të puçrrave në lëkurë, kruarjes, dhe enjtjes së kapakëve të syve.
Rrallë shfaqen enjtje në lëkurë dhe mukoza, si dhe ajtje e gjuhës dhe fytit, kurse tërhiqen mbas 2-3 ditësh.
Janë shumë të rralla rastet e pengesave të tretjes të shkaktuara nga kapsulat ROYAL JELLY.
Është e mundshme shfaqja e astmës dhe bronkospazmës te personat të cilat marrin këtë preparat.
Nëse vëreni ndonjë nga efektet anësore të renditura më sipër ose ndonjë efekt anësor që nuk përmendet në këtë fletëudhëzim, ju lutemi informoni mjekun ose farmacistin .

5. Ruajtja dhe afati i përdorimit

Ruajtja
Mbajeni larg fëmijëve.

Afati i përdorimit
Bari nuk duhet përdorur pas kalimit të afatit të përdorimit të shënuar në paketim.

Mënyra e dhënies së barit
ROYAL JELLY 200 është shtesë ushqimi dhe jepet pa recetë mjeku.
Share:

Rochalitex drops (pika)

Rochalitex drops, është një kombinim unik i varieteteve natyrore, esenca vajrash bimore, i cili është prodhuar si përgjigje e kërkesave në rritje të publikut, për produkte natyrale higjenike.

Rochalitex drops kur përzihet në ujë, mund të përdoret për shpëlarjen e gojës, ose gargarë për duke krijuar një aromë tërheqëse speciale, në hapësirat e gojës.
Në rastet kur Rochalitex drops, është përdorur si shpëlarës i gojë në afërsi të fytit, është provuar efekte pozitive kundër gërrhitjes.
Ky rezultat i atribohet stimulimit të qarkullimit të gjakut në mukozën e membranës së stomatofaring.

Përdorimi dhe doza:
Hedhim 1-4 pika Rochalitex drops në një gotë uji të mbushur në 3/4 e saj ose 150ml ujë. Pasi keni bërë larjen e dhëmbëve dhe të  gojës, ju mund ta përdorni si shpëlarës goje ose bërë gargarë 3-4 herë në ditë.
Sasia e përzierjes së mësipërme është e mjaftueshme për 6-8 larje ose gargara.
Koha e një gargare ose shpërlarje të gojës mund të zgjasë nga 20-30 sekonda.
Pas shpërlarjes ose gargarës, solucioni nxirret jashtë.
Shmangni ushqimin dhe pijet alkoolike ose pije të ndryshme mbasi keni larë ose bërë gargarë, me Rochalitex drops.

Rochalitex drops krijon një aromë tërheqëse në gojë dhe në frymarrje, e cila  zgjatë për disa orë. Në rastet kur përdoret para gjumit, përveç aromës së mirë, ai eleminon ose redukton gërhitjen.
Për një gjumë të shëndetshëm, ju mund të përdorni një pikë Rochalitex drops mbi një letër dhe të merrni frymë thellë rreth 1 minutë me hundë, pa e prekur lëkurën e saj. Kjo mënyrë është një përfitim shtesë e gargarës.

Përbërësit:
Rochalitex drops prëmbanë 5 ml përzierje vaji të esencave të mëposhtme në propocione të drejta. Peppermint piperita , Lemon, Clove bud, pine needle, Sweet Fennel oil, Eucalyptus, vaj esencial melissa(Balm mint essential oil) Sage officinalis, Thyme oil white, Lavender, Ess, Mastic, cremofor CO40,Solutizing agent PEG-40, Hydrogenated Castor oil.

Paketimi:
Shishka plastike nga 5 ml esencë vaji natyral të përqëndruar.

Mos hidh kurrë Rochalitex drops në sy.

Në rast irritacioni të ndalohet përdorimi i Rhochalitex drops.
Në rast të mos efikasitetit pas përdorimit për një periudhë kohe prej 10-15 ditë, duhet të shkoni tek dentisti ose doktori që ju mendoni se mund t’ju japë zgjidhje.
Share:

RISPOLEPT tableta

PËR ÇFARË PËRDORET RISPOLEPT?
Rispolept përdoret për të trajtuar psikozat.
Këto janë çregullime të funksionit të trurit që kanë të bëjnë me mendimin, ndjenjën / ose veprimin, siç është konfuzioni, dëmtimi i perceptimit (si halucinacione), dyshime jo të zakonshme, mënjanimi nga shoqëria, duke u bërë tërësisht i mbyllur ashtu si dhe gjendje mendore e çrregullt, ankth dhe tension.
Rispolept mund të përdoret si për çrregullimet akute, ashtu dhe ato kronike.
Për më tepër, pasi simptomat të jenë qetësuar, Rispolept përdoret për ta mbajtur gjendjen nën kontroll, d.m.th. për të parandaluar rekurrencat (përsëritjen).
Rispolept gjithashtu përdoret edhe në raste të tjera, veçanërisht për të kontrolluar çrregullimet në sjellje, siç është qëndrimi agresiv si me fjalë dhe me veprime, dyshime të lehta, irritim dhe sorollatje në njerëz që i kanë humbur funksionet e tyre mendore (d.m.th. njerëzit me demencia).
Rispolept mund të përdoret për të trajtuar sjellje përçarëse, siç është agresioni, impulsiviteti, vetëdëmtimi në fëmijët dhe të rriturit që janë të paaftë nga ana intelektuale.
Një gjendje tjetër ku përdoret Rispolept është mania, e cila karakterizohet nga simptoma, siç janë ngritja moralisht, sjellje e ngrohtë ose e irrituar, deliri i madhështisë, pakësimi i nevojës për gjumë, gjykim i varfër ose sjellje agresive.
Në këtë rast, Rispolept kombinohet me një stabilizues të gjëndjes shpirtërore.

KUR NUK DUHET PËRDORUR RISPOLEPT
Rispolept nuk duhet përdorur, në qoftë se e dini që keni mbindjeshmëri ndaj tij.

PARALAJMËRIM
Gjatë një mjekimi afatgjatë, Rispolept mund të shkaktojë dridhje të pavullnetshme në fytyrë.
Nëse ndodh një gjë e tillë, këshillohuni me mjekun tuaj.
Shumë rrallë, mund të keni gjendje konfuzioni, ulje të ndërgjegjes, temperaturë e lartë ose mpirje të muskujve.
Në qoftë se kjo ndodh, këshillohuni me mjekun tuaj dhe tregojini që po merrni Rispolept.

ÇFARË PËRKUJDESJESH TË POSAÇME DUHET TË KENI PARASYSH?
Shtimi në peshë
Përpiquni të hani me rregull dhe sasi mesatare ushqimi, sepse Rispolept mund të nxisë shtimin e peshes.
Sëmundjet e zemrës dhe enëve të gjakut, dëmtimet e funksionit të veshkave ose mëlçisë, parkinsonizëm, epilepsi
Në qoftë se ju vuani nga ndonjë prej këtyre çrregullimeve, njoftoni mjekun tuaj.
Mbikqyrja mjekësore mund të jetë e nevojshme, ndërkohë që merrni Rispolept dhe doza mund të përshtatet.

Të moshuarit
Të moshuarit duhet të marrin sasi më të vogël Rispolept sesa ajo që përdorin të rriturit (shihni Mënyra e përdorimit dhe dozimi).

Shtatzënia
Në qoftë se jeni ose mendoni se jeni shtatzënë, ju duhet të njoftoni mjekun tuaj, i cili do të vendosë në qoftë se duhet të përdorni Rispolept.

Ushqyerja e fëmijëve me gji
Mos e ushqeni fëmijën me gji në qoftë se përdorni Rispolept.
Në këtë rast këshillohuni me mjekun tuaj.

Drejtimi i automobilit ose puna me makineri
Rispolept mund të ndikojë në aftësinë për të drejtuar automobilin.
Këshillohet që të mos drejtoni automobilin ose të punoni me makineri, para se mjeku juaj të ketë vlerësuar ndjeshmërinë tuaj ndaj Rispolept.

Barnat e tjerë dhe alkooli
Njoftoni mjekun tuaj në qoftë se po përdorni ndonjë bar tjetër.
Mjeku do t’u tregojë se cilët barna mund të përdorni gjatë marries së Rispolept.
Rispolept mund të rrisë efektin e alkoolit dhe të barnave që zvogëlojnë aftësinë tuaj për të reaguar (“qetësuesit”, narkotikët kundër dhimbjeve, antihistaminikët, antidepresivët).
Kështu që mos pini alkool dhe mos merrini këta barna në qoftë se mjeku juaj jua përshkruan ata.
Disa barna për trajtimin e sëmundjes së Parkinsonit (antagonistët e dopaminës si, psh. levodopa) mund të kundërveprojnë me Rispolept.
Karbamazepina, një bar që përdoret kryesisht në epilepsi ose në neuralgjinë trigeminale (dhimbje të forta në fytyrë), mund ta ndryshojë efektin e Rispolept.
Kështu që, informoni mjekun tuaj në qoftë se do ta filloni ose do ta ndërprisni marrjen e karbamazepinës.

DOZIMI DHE MËNYRA E PËRDORIMIT
Rispolept paraqitet në trajtë tabletash dhe tretësire, që merren nga goja.
Ju mund të merrni Rispolept bashkë ose ndërmjet ushqimit.
Tabletat mund të merren me pak lëngje.
Tretësira duhet të përzihet me ndonjë pije joalkoolike, me përjashtim të çajit të zi.
Është shumë e rëndësishme që të merret doza e saktë e Rispolept, por kjo ndryshon nga një person në tjetrin.
Prandaj mjeku juaj do të përshtasë dozën derisa të arrihen efektet e dëshiruara.
Kështu që ndiqini me kujdes udhëzimet e e mjekut tuaj dhe mos e ndërprisni ose ndryshoni dozën e duhur, pa u këshilluar më parë me mjekun.
Për psikozat në të rriturit dhe adoleshentët mbi 15 vjeç
mjekimi duhet të fillojë gradualisht.
Për shembull: 2 mg merren ditën e parë dhe 4 mg merren ditën e dytë.
Pastaj doza mbetet e pandryshuar ose në qoftë se është e nevojshme mund të bëhet përshtatja e kësaj doze.
Për mjekim afatgjatë, doza e zakonshme është 4-6 mg në ditë.
Megjithatë një dozë më e ulët mund të jetë e mjaftueshme.
Doza e përgjithshme ditore mund të merret njëherësh ose të ndahet në 2 pjesë, një në mëngjes dhe një në darkë.
Mjeku juaj do t’iu tregojë sesa tableta ose ç’sasi tretësire duhet të merrni.
Për psikozat, në të moshuarit dhe në personat me dëmtim të funksionit të veshkave ose të mëlçisë
Është mirë që të përdoret gjysma e dozës së përshkruar për të rriturit, të ndarë në dy marrje në ditë.
Kur fillon trajtimi afatgjatë sasia e përgjithshme ditore mund të merret njëherësh.
Mjeku do t’iu thotë sa tableta ose çfarë sasie tretësire duhet për një gjendje të caktuar.
Për çrregullimet e sjelljes në njerëzit me demencie
Zakonisht mjafton një e katërta e dozës së përshkruar për të rriturit.
Këshillohet ta filloni mjekimin me 0,5 mg në ditë, e ndarë në dy pjesë në ditë (p.sh. 0,25 mg për çdo marrje).
Kjo dozë mund të shtohet me nga 0,5 mg në ditë, më mirë jo më shpesh se një herë në 2 ditë (një ditë po, një ditë jo).
Për një trajtim afatgjatë, 1 mg në ditë është doza e zakonshme.
Kjo mund të merret njëherësh ose e ndarë në 2 pjesë në ditë (p.sh 0,5 mg njëherësh).
Mjeku juaj do të përcaktojë sasinë që nevojitet për një rast të caktuar, por rrallë nevojitet më shumë se 2 mg në ditë.
Për çrregullimet e sjelljes në të rriturit dhe fëmijët, zakonisht përdoren dozat e mëposhtme:
Për njerëz që peshojnë 50 kg ose më shumë, këshillohet që mjekimi të fillojë me 0,5 mg, një herë në ditë. Doza mund të rritet gradualisht me 0,5 mg, por jo më shpesh se çdo dy ditë.
Dozat e zakonshme janë 0,5 deri 1,5 mg, një herë në ditë.
Mjeku do t’iu këshillojë se ç’sasi Rispolept nevojitet për një gjendje të caktuar.
Për njerëz që peshojnë më pak se 50 kg , këshillohet që mjekimi të fillohet me 0,25 mg, një herë në ditë. Doza mund të rritet gradualisht, por jo më shpesh se një herë në 2 ditë.
Dozat e zakonshme janë 0,25 deri 0,75 mg në ditë.
Mjeku do t’iu tregojë se sa tableta ose mililitra tretësirë nevojiten.
Nuk ka një përvojë të mjaftueshme për këtë lloj trajtimi në fëmijët me moshë më të vogël se 5 vjeç.
Për mjekimin e çrregullimeve maniakale në njerëz tashmë të stabilizuar
Këshillohet që mjekimi të fillohet me 2 mg, një herë në ditë.
Kjo dozë rritet gradualisht deri në të paktën 2 mg, por jo më shpesh se një herë në dy ditë.
Shumë njerëz ndihen mirë me dozat ndërmjet 2 dhe 6 mg në ditë.
Mjeku do t’iu tregojë se sa tableta ose ç’sasi tretësire i përshtatet gjendjes tuaj të veçantë.

Çfarë duhet të bëni kur harroni të merrni Rispolept?
Në periudhën fillestare të mjekimit:
Merrni dozën e harruar sa më shpejt që të jetë e mundur në vend të dozës tjetër.
Pastaj filloni të merrni dozat e tjera, bazuar në përshkrimin e mësipërm.
Pastaj: Mos e merrni dozën e harruar, po merrni dozën tjetër si zakonisht dhe vazhdoni mjekimin tuaj.

Shënim i rëndësishëm:
asnjëherë mos merrni më shumë se 16 mg në ditë.
Kjo do të thotë që në ditë të mos merren asnjëherë më shumë se:
4 tableta të zgjatura, të blerta,
5 tableta të zgjatura, të verdha,
8 tableta të zgjatura, portokalli,
16 tableta të zgjatura, të bardha,
16 ml tretësirë.

TabIetat
Ekzistojnë 4 lloje tabletash, ku secila përmban sasi të ndryshme të lëndës vepruese.
Ju mund ta njihni sasinë e lëndës vepruese nga ngjyra dhe trajta e tabletës.
Kjo është shpjeguar në ” Çfarë është Rispolept?”
Tretësira që pihet
Tretësira shoqërohet me një pipetë, me anën e të cilës ju mund të merrni sasinë e saktë nga shishja.
Shishe 30 ml:

EFEKTET E PADËSHIRUESHME
Rispolepti zakonisht tolerohet mirë dhe efektet e padëshirueshme shpesh është e vështirë që të dallohen nga simptomat e sëmundjes.
Në disa raste mund të shfaqen efektet e padëshirueshme të mëposhtme: pagjumësi, , ankth dhe dhimbje koke.
Në raste të rralla mund të shfaqen: përgjumje, lodhje, vështirësi në përqendrim, turbullim i të parit, marrje mendsh, çrregullime të tretjes, të përziera, të vjella, dhimbje barku, vështirësi në jashtëqitje (defekim), çrregullime të potencës seksuale, urinim i pavullnetshëm, zënie e hundëve.
Mund të shfaqet një gjendje qetësimi, zakonisht e lehtë dhe që zgjat pak, e cila është më e shpeshtë te femijet sesa te rriturit.
Ndonëse keto efekte në pergjithësi nuk janë të dëmshme, Po t’iu shqetësojnë shumë, ju duhet të takoni mjekun tuaj.
Në disa raste, në fazat e para të mjekimit, mund të ndodhë një ulje e lehtë e presionit të gjakut, e cila mund të shkaktojë marrje mendsh.
Kjo gjendje, zakonisht, kalon vetvetiu. Më vonë, gjatë mjekimit, mund të shfaqet një rritje e presionit të gjakut, dukuri që është tepër e rrallë.
Gjatë mjekimit mund të keni një shtim të vogël në peshë (shih edhe Paralajmërime të posaçme) dhe çrregullime të vogla motore, si: dridhje, shtangëti të lehtë muskulore dhe mpirje të këmbëve.
Simptomat e fundit, zakonisht, nuk janë të dëmshme dhe zhduken pasi mjeku të ketë zvogëluar dozën e Rispolept ose ju ka përshkruar një bar shtesë.
Mund të shfaqet edhe fryrje e nyjes së këmbës, ndonëse ky efekt është i rrallë dhe i padëmshëm.
Mbindjeshmëria ndaj Rispolept është e rrallë.
Ajo mund të dallohet, p.sh., nga ekzantemat në lëkurë, kruarja, vështirësitë në frymëmarrje ose fryrja e fytyrës.
Në qoftë se shfaqet ndonjëra nga këto shenja, ju duhet të këshilloheni me mjekun tuaj.
Në raste tepër të rralla janë konstatuar: gjendje konfuzioni, dobësim i vetëdijes, temperaturë e lartë dhe shtangëti e theksuar muskulore.
Ju duhet t’i telefononi mjekut, në qoftë se shfacien këto simptoma.
Në disa raste janë konstatuar: dobësi e menjëhershme, mpirje të fytyrës, duarve ose këmbëve, sidomos nga njëra anë, ose raste të shqiptimit të paqartë të fjalëve.
Në qoftë se shfaqet ndonjë nga këto efekte, ju duhet të njoftoni mjekun tuaj.
Në raste të rralla mund të ndodhë një rritje e nivelit të sheqerit në gjak.
Në qoftë se shfaqen simptoma të tilla, si: etje ose urinim i theksuar, ju duhet të kontaktoni me mjekun tuaj.
Në raste jashtëzakonisht të rralla, përgjithësisht si rezultat i kombinimit së bashku të disa faktorëve, përfshirë të nxehtit ose të ftohtit e theksuar, mund të ndodhin ndryshime të mëdha të temperaturës së trupit.
Në qoftë se shfaqet një gjendje e tillë, ju duhet t’i telefononi mjekut tuaj.
Gjatë mjekimit afatgjatë mund të shfaqen sëmbime në gjuhë, fytyrë, gojë ose nofulla. Nëse shfaqen simptoma të tilla, ju duhet të takoheni me mjekun tuaj.
Pas një mjekimi afatgjatë, në disa njerëz mund të ndodhë zmadhim të gjoksit,humbje të qumështit ose çrregullime menstruale.
Këto efekte janë të padëmshme.
Megjithatë duhet theksuar se shumica e njerëzve mund të mos kenë probleme të tilla.
Megjithatë mos nguroni të raportoni çfarëdo efekti të padëshirueshëm te mjeku ose farmacisti juaj.

MBIDOZIMI
Nga mbidozimi mund të shfaqen një ose disa nga shenjat e mëposhtme: ulje e ndërgjegjes, përgjumje, dridhje të tepërta ose shtangëti të theksuara të muskujve.
Zakonisht këto efekte janë të padëmshme.
Megjithatë, duhet të takoni mjekun tuaj.
Në të njëjtën kohë, mund të filloni gjithmonë të mjekoni këto çrregullime me qymyr mjekësor, i cili përthith çdo bar që ka mbetur në stomak.

Informacion për mjekët në rast të një mbidozimi

Stabilizoni dhe mbani të lira rrugët e frymëmarrjes, në qoftë se i sëmuri ka humbur ndërgjegjen.
lnjektoni një simpatomimetik, në qoftë se presioni i gjakut është i ulët.
Nevojitet një mbikqyrje e EKG: kini parasysh që ta dërgoni të sëmurin në spital.
SI DUHET RUAJTUR RISPOLEPT
Mbajeni Rispolept ndërmjet 15 dhe 30°C (kjo është temperatura normale e dhomës).
Mbrojeni tretësirën nga ngrirja.
Fjala EXP në pako do të thotë që bari nuk mund të mbahet për një kohë më të gjatë.
Kështu që nuk duhet ta përdorni Rispolept përtej datës së shënuar pas EXP (muaj, viti), edhe sikur ai të jetë ruajtur ashtu siç duhet.
Jeni të porositur ta ktheni barin e vjetër te farmacisti juaj.

ÇFARË PERMBAN RISPOLEPT?
Rispolepti është bar antipsikotik.
Lënda vepruese e Rispolept është risperidoni.
Tabletat
Ekzistojnë 4 tipa tabletash, ku secila përmban sasi të ndryshme risperidoni.
të bardha, tableta të zgjatura, me vijë ndarëse në mes, që përmbajnë 1 mg risperidon (e shënuar në tabletë: Ris 1)
portokalli, tableta të zgjatura, me vijë ndarëse në mes, që përmbajnë 2 mg risperidon (e shënuar në tabletë: Ris 2)
të verdha, tableta të zgjatura, me vijë ndarëse në mes, që përmbajnë 3 mg riperidon(e shënuar në tabletë: Ris 3)
të blerta, tablet të zgjatura me vijë ndarëse në mes, që përmbajnë 4 mg risperidon (e shënuar në tabletë: Ris 4)
Tabletat, gjithashtu, përmbajnë: laktozë, amidon misri, celulozë, hipromelozë, stearat magnezi, dioksid silici, laurilsulfat natriumi dhe propilenglikol.
Tabletat 2 mg përmbajnë edhe talk, dioksid titani dhe të verdhë portokalli S.
Tabletat 3 mg përmbajnë edhe talk, dioksid titani dhe të verdhë kinoline.
Tabletat 4 mg përmbajnë edhe talk, dioksid titani, të verdhë kinoline dhe indigotinë.
Tretësira
Tretësira paraqitet në shishe 30 ml, të dyja të pajisura me pipetë.
1 pipetë plot me lëng përmban 3 ml tretësirë, e cila i përgjigjet 3 mg risperidon (1 ml përmban 1 mg).
Sasia më e vogël që mund të merrni është 0,25 ml, e cila përmban 0,25 mg risperidon. Tretësira, gjithashtu, përmban acid tartarik, acid benzoik, hidroksid natriumi dhe ujë të pastruar.

Mbajtësi i regjistrimit dhe prodhuesi: Janssen Pharmaceutica NV, Turnhoutseweg 30 2340 Beerse, Belgium

çfare duhet të dini per barnat …
Njoftoni gjithmonë mjekun ose farmacistin tuaj në se ju përdorni barna të tjerë, sepse disa prej tyre nuk mund të merren së bashku.
Barnat para se t’u jepen të sëmurëve, janë të provuara mirë; për rrjedhojë ka shumë pak mundësi që diçka të shkojë keq në se ata përdoren me korrektesë, prandaj ju duhet përdorni ata si më poshtë:

vetëm për qëllimin, për të cilin është dhënë bari.
vetëm sasinë e këshilluar.
vetëm për kohën e këshilluar.
Mbajini barnat larg fëmijëve.
Mos lejoni kurrë të tjerët që t’i përdorin barnat e këshilluar për ju.
Ruajini barnat në paketimin origjinal dhe në vend të thatë (p.sh.asnjëherë në banjë!).
Bëjeni rregull që t’i ktheni bamat e papërdorur te farmacisti juaj.
Në se dikush merr një mbidozë bari, njoftoni mjekun ose qendrën kundër helmimeve.

JANSSEN-CILAG
Share:

Risperidon Alkaloid 1 mg (film-tableta të mbështjellura)

1. ÇFARË ËSHTË RISPERIDON ALKALOID-i DHE PËR ÇFARË PËRDORET?
Një film-tabletë e mbështjellur përmban 1 mg Risperidon Alkaloid.

Forma farmaceutike
Risperidon Alkaloid 1 mg film-tableta të mbështjellura janë me ngjyrë të bardhë, të rrumbullakta, bikonvekse.

Paketimi
Risperidon Alkaloid 1 mg film-tabletat e mbështjellura janë të paketuara në blister Al/PVC.Secila blister përmban 10 tableta.
Kutia e kartonit përmban 20 tableta (2 blister) dhe fletëudhëzimin në brendësi.

Si vepron Risperidon Alkaloid-i?
Risperidon Alkaloid-i i përket grupit të barnave të quajura “anti-psikotik”.

Kur përdoret Risperidon Alkaloid-i?
Risperidon Alkaloid-i përdoret për trajtimin e këtyre gjendjeve:

skizofrenia, kur ju mund të shihni, të ndëgjoni ose të ndieni gjëra që nuk janë reale, të besoni në gjëra që nuk janë të vërteta dhe dyshuese, ose nëse jeni konfuz;
mania, kur ju ndjeheni shumë të ekscituar, i gëzuar, i shqetësuar, entuziast dhe hiperaktiv. Mania shfaqet në formë të sëmundjes të quajtur “sëmundja bipolare”;
trajtimi për kohë të shkurtër (deri në 6 javë) agresion për kohë të gjatë te njerëzit me demencë të Alzheimer, të cilët e dëmtojnë vetveten ose edhe të tjerët. Më parë duhet të shfrytëzohet trajtimi alternativ (jo medikamentoz);
trajtimi për kohë të shkurtër (deri në 6 javë) te agresioni për kohë të gjatë te fëmijët me aftësi të kufizuara intelektuale (më së paku të moshës 5 vjeçare) dhe te adoleshentët me çrregullime të sjelljes.
2. ÇFARË DUHET TË DINI PARA SE TË PËRDORNI RISPERIDON ALKALOID?
Informoni mjekun nëse vuani nga ndonjë sëmundje kronike, çrregullim metabolik, nëse e dini që jeni alergjik ose nëse jeni duke marrë barna të tjera.

Kur nuk duhet të përdorni Risperidon Alkaloid?

Nëse jeni alergjik (hipersensitiv) në risperidon, ose në cilindo përbërës tjetër të Risperidon Alkaloid-it të përmendur më parë.
Përkujdesje të veçanta me Risperidon Alkaloid:
Nëse keni probleme të zemrës (rrahje zemre të parregullt, tension të ulët të gjakut, përdornimi barna për të kontrolluar tensionin e gjakut), disa nga faktorët që të favorizojë sulmin në tru (tension të lartë të gjakut, sëmundje kardiovaskulare apo probleme me enët e gjakut në tru), probleme me veshkat , mëlçinë ose koagulimin e gjakut, ethe apo nivele të larta  të prolaktinit në gjak, si dhe tumor i varur nga prolaktini;
Nëse ju keni pasur lëvizje të pavullnetshme ritmike të gjuhës / buzët / fytyrë, pastaj gjendja e të simptomat e të cilës ishin ethe, ngurtësi muskujsh, djersitje dhe çrregullim ndërgjegjes (sindromi neuroleptike malinje);
Nëse vuani nga sëmundja e Parkinsonit, çmenduri, smundjen e sheqerit ose epilepsia;
Nëse ju jeni mashkull dhe keni pasur eriksion të zgjatur dhe me dhimbje.
Risperidone Alkaloid mund të shkaktojë shtim në peshë.
Njerëzit e moshuar me çmenduri: Për shkak të rrezikut në rritje e atakut në tru, mos merrin risperidon nëse keni çmenduri si rezultat i një ataku në tru.
Fëmijët dhe të adoleshentët: Para fillimit të mjekimit të çrregullimeve të sjelljes, është e nevojshme për të marrë parasysh shkaqe të tjera të sjelljes agresive.

Përdorimi i Risperidon Alkaloid -it me ushqime dhe pije
Këtë bar mund ta merrni me ose pa ushqim.
Ju duhet të shmangeni nga marrja e pijeve alkoolike derisa jeni në trajtim me Risperidon Alkaloid.

Shtatzania dhe gjidhënia
Para se të merrni çfardo bari konsultohuni me mjekun tuaj ose farmacistin.
Bisedoni me mjekun tuaj nëse jeni shtatëzanë, nëse tentoni të mbeteni shtatzanë ose gjidhënëse.
Te bebja e porsalindur nga nëna në terapi me Risperidon Alkaloid në tremujorin e fundit të shtatzënisë, janë hasur dridhjet, shtrëngimet muskulare dhe probleme me ushqimin e bebes, të cilat janë reversibile.

Efekti mbi aftësinë për të drejtuar automjete dhe për të përdorur makineri
Marramendja, lodhja dhe problemet me të parë janë shfaqur gjatë trajtimit me Risperidon Alkaloid.
Ju nuk duhet të ngisni makinën ose të operoni me makineri derisa nuk bisedoni me mjekun tuaj.

Në çfarë duhet patur kujdes nëse përdorni barna të tjera
Tregoni mjekut tuaj ose farmacistit nëse jeni duke marrë barna të tjera ose nëse i keni marrë në të kaluarën e afërt, duke i futur edhe ato që merren pa recetë mjekësore.

Është e rëndësishme për ti të treguar mjekun apo farmacistin tuaj nëse jeni duke marrë ndonjë nga barnat e mëposhtme:
barna që veprojnë në sistemin nervor (sedatives, barna kundër dhimbjeve dhe alergji),
barna që veprojnë në aktivitetin e zemrës (anti-malaria, aritmi të zemrës, alergji, disa barna kundër depresionit apo barna të tjera për çrregullime mendore),
barna për trajtimin e tensionit të lartë të gjakut,
barna për sëmundjen e Parkinsonit (levodopa),
diuretikë, te cilët përdoren për të trajtuar probleme të zemrës dhe ënjtje për shkak të akumulimit të tepërt të lëngjeve.
Barna që mund të zvogëlojë efektin e risperidone janë:
rifampicin (për infeksionet) dhe barna të cilat përdoren për trajtimin e epilepsisë (karbamazepin, fenitoin, fenobarbital).
Barna që mund të rrisë efektin e risperidone janë:
kinidin (për sëmundje të zemrës), barna kundër depresionit (paroksetine, barna kundër depresionit triciklik), beta bllokuesit (për të kontrolluar tensionin e gjakut), fenotiazin (për të trajtuar psikozat apo qetësim), cimetidinës ose ranitidinë (për të reduktuar aciditetin e stomakut ).
Nëse ju filloni ose e ndërpreni marrjen e këtyre barnave, mund të keni nevojë për doza të tjera të risperidonit.

Informacione të rëndësishme lidhur me disa përbërës të Risperidon Alkaloid-it
Tabletat Risperidon Alkaloid përmbajnë laktozë.
Nëse mjeku juaj ju ka thënë se ju nuk i toleroni disa sheqerna, para se ta merrni këtë bar duhet të kontaktoni me mjekun tuaj.
Tabletat Risperidon Alkaloid të 2 mg përmbajnë ngjyrën e quajtur e verdhë nё të kuqrremtë E110 e cila mund të shkaktojë reaksione alergjike.

3.SI TË PËRDORET RISPERIDON ALKALOID-i?
Nëse vëreni se efekti i  barit është shumë i fortë ose shumë i dobët këshillohuni me mjekun ose farmacistin.

Dozimi dhe mënyra e përdorimit
Këtë bar duhet ta merrni saktësisht sipas rekomandimeve të mjekut tuaj. Mos e ndryshoni dozën, ose ta ndërpreni marrjen e mëtejme pa konsultim paraprak me mjekun tuaj.
Mjeku juaj do ta përcaktojë dozimin dhe kohëzgjatjen e mjekimit.
Kjo do të varet nga arsyeja e marrjes së këtij bari.

Për trajtimin e skizofrenisë
Të rriturit:
Doza fillestare e zakonshme është 2 mg në ditë, kjo dozë mund të rritet deri në 4 mg në ditë ditën e dytë.
Shumica e pacientëve ndihen mirë në dozën ditore 4 deri në 6 mg.
Kjo dozë totale ditore mund të ndahet në një ose dy doza në ditë.
Të moshuarit:
Doza fillestare normalisht do të jetë 0.5 mg dy herë në ditë.
Doza pastaj mund të ngritet gradualisht nga ana  e mjekut tuaj në 1 mg deri në 2 mg dy herë në ditë.
Fëmijët dhe adoleshentët:
Fëmijët dhe adoleshentët nën moshën 18 vjeçare nuk duhet të trajtohen me Risperidon Alkaloid për skizofreni.

Për trajtimin e manisë
Të rriturit:
Doza fillestare e zakonshme është 2 mg në ditë.
Shumica e pacientëve ndihen mirë në dozën ditore 1 deri në 6 mg.
Të moshuarit:
Doza fillestare e zakonshme do të jetë 0.5 mg dy herë në ditë.
Doza pastaj mund të ngritet gradualisht nga ana  e mjekut tuaj në 1 mg deri në 2 mg dy herë në ditë  në varësi nga përgjigja e juaj në këtë trajtim.
Fëmijët dhe adoleshentët:
Fëmijët dhe adoleshentët nën moshën 18 vjeçare nuk duhet të trajtohen me Risperidon Alkaloid për mani.
Për trajtimin e agresionit të gjatë te personat me demencë Alzheimer
Të rriturit (duke i futur edhe të moshuarit):
Doza fillestare e zakonshme do të jetë 0.25 mg dy herë në ditë.
Shumica e pacientëve ndihen mirë në dozën 0.5 mg në ditë.
Disa pacientë mund të kenë nevojë për 1 mg dy herë në ditë.
Trajtimi nuk duhet të jetë më shumë se 6 javë.
Për trajtimin e çrregullimit të sjelljes te fëmijët dhe adoleshentët
Doza do të varet nga pesha e fëmijës tuaj:
Për fëmijët të cilët peshojnë më pak se 50 kg.
Doza fillestare e zakonshme do të jetë 0.25 mg një herë në ditë.
Doza mund të ngritet çdo ditë të ardheshme për 0.25 mg.
Doza e zakonshme mbajtëse është 0.25 mg deri në 0.75 mg një herë në ditë.
Për fëmijët me peshë më shumë se 50 kg:
Doza fillestare e zakonshme do të jetë 0.5 mg një herë në ditë.
Doza mund të ngritet çdo të dytën ditë në shkallë 0.5 mg në ditë.
Doza e zakonshme mbajtëse është 0.5 mg deri në 1.5 mg një herë në ditë.
Trajtimi i pacientëve me çrregullime të sjelljes nuk duhet të jetë më shumë se 6 javë.
Fëmijët nën moshën 5 vjeçare nuk duhet të trajtohen me risperidon për çrregullimin e sjelljes.

Pacientët me probleme të veshkave ose të mëlçisë
Për shkak se sëmundja duhet të trajtohet, të gjitha dozat fillestare dhe dozat mbajtëse të risperidonit duhet të përgjysmohen.
Te këta pacientë ngritja e dozës duhet të jetë e ngadalshme.
Risperidoni duhet të merret me kujdes të shtuar te ky grup i pacientëve.

Nëse përdorni Risperidon Alkaloid  më shumë sesa duhet
Në rast të marrjes të sasive më të mëdha të Risperidon Alkaloid sesa që preferohet, duhet të kontaktoni sa më parë me mjekun tuaj ose farmacistin.
Me vete duhet të keni edhe barin ose paketimin e barit.
Në rast të mbidozimit ju mund të ndiheni të përgjumur dhe të lodhur, ose të keni lëvizje jonormale të trupit, probleme me qëndrim dhe me ecje, do të keni marramendje dhe tension të ulët të gjakut, ose do të keni aritmi të zemrës ose konvulsione.

Nëse keni harruar ta merrni Risperidon Alkaloid
Nëse keni harruar një dozë, marreni atë sa më shpejt që të ju kujtohet.
Megjithatë, në qoftë se është koha për dozë tuaj të ardhshëm, kaloni dozën e harruar dhe vazhdojë si më parë.
Konsultoni mjekun tuaj nëse keni harruar dy ose më shumë doza. Mos e merrni një dozë të dyfishtë (dy doza në të njëjtën kohë) për zëvendësuar dozen e harruar.

Nëse e ndërpreni marrjen e Risperidon Alkaloid
Ju nuk duhet të ndërpreni marrjen e barit derisa para se mjeku juaj të jua urdhërojë, sepse simptomat mund të përsëriten.
Nëse mjeku juaj vendos për të ndërprerjen marrjen e këtij bari, doza mund të zvogëlohet gradualisht për disa ditë.
Nëse keni ndonjë pyetje lidhur me këtë bar drejtohuni te mjeku juaj ose te farmacisti.

4.  EFEKTET ANËSORE TË MUNDSHME
Si të gjitha barnat tjera, edhe Risperidon Alkaloid-i  mund të ketë efekte të padëshiruara, por nuk do të thotë se këto do ti ketë secili pacient.

Ju duhet të tregoni mjekut tuaj menjëherë në rastet e mëposhtme:
paraqitja e një trombi (mpiksjen e gjakut) në vena, veçanërisht në këmbë (ënjtje, dhimbje, skuqje), të cilat mund, përmes enëve të gjakut të arrin në mushkëri dhe të shkaktojë dhimbje gjoksi dhe vështirësi në frymëmarrje;
Nëse keni çmenduri, dhe befas ju të vini re ndryshime mendore, dobësi e papritur ose mpirje të fytyrës, të duarve apo këmbëve, sidomos në njërën anë, paqartësi në të folur, apo edhe në një periudhë të shkurtër kohe, të cilat mund të jenë shenja të një goditje në tru;
Nëse keni paraqitje ethesh, ngurtësi muskujsh, djersitje, dhe çrregullim i vetëdijes (një gjendje tjetër që quhet sindromi neuroleptike malinje);
Nëse ju jeni një burrë dhe kani ereksion të zgjatur dhe me dhimbje(priapizam);
Nëse ju keni një lëvizje ritmike të pavullnetshme të, gjuhës, gojë ose të fytyrës.

Shumë të zakonshme (shfaqen te më tepër se 1 në 10 pacientë të trajtuar) : parkinsonizmi (rritjen e sekretimit të pështymës, shtangimi muskular, dridhjet me rastin e lëvizjeve të ekstrimiteteve, ngadalsim, zvoglim i lëvizjeve të trupit, mungesa a mimikës në fytyrë, shtërngim muskular, shtangim i qafës, dhe mungesë e lëvizjeve normale me arestin e ecjes, nguti e hapave.
Kokëdhembje, vështirësi në shtrirje dhe në gjumin.

Të zakonshme (Shfaqen te 1 në 10pacientë nga 100 të trajtuar):
përgjumje, lodhje, shqetësim, pamundësi e qëndrimit ulur, irritabilitet, anksiozitet, marramendje, vështirësi me koncentrim, rraskapitje, çrregullim i gjumit;vjellje, diarrea, kapsllëk, nauze, rritje ose zvoglim i oreksit, dhembje barku, tharje e gojës, rritje e peshës, rritje e temperaturës trupore, vështirësi me frymëmarrje, turbullim i vizionit, kongjestion i hundës, gjakderdhje nga hunda, kollitja, urinim në shtrat, spazma muskulare, lëvizje të pavullnetshme të fytyrës, duarve dhe këmbëve, dhembje e nyjeve, dhembje e shpinës, dhembje e duarve dhe këmbëve; enjtje e duarve dhe këmbëve, skuqje e lëkurës ;rritje e frekuencës së zemrës, dhembje në kraharor;rritje e nivelit të hormonit prolaktin në gjak.
Të pazakonshme (Shfaqen te 1 në 10pacientë nga 1.000 të trajtuar):marrja e sasive të mëdha të  ujit, pamundësia e mbajtjes së jashtqitjes dhe urinës, etje, forcim i jashtёqitjes, çregullimi i zërit, skuqje, rrjedhje nga sytë, ulje e tensionit të gjakut pas ngritjes në këmbë, tension të ulët të gjakut, ndjenjë merrë mendësh pas ndërrimit të pozitës të trupit, ndjenjë e rrahjeve të zemrës, ngadalsim ose shpejtim i ritmit te zemrës, dhimbje gjatë urinimit, urinim të shpeshtë, konfuzion, shqetësim në vëmendje, nivel të ulët të vetëdijes, gjumi i tepruar, nervozizmi, mania, mungesa e energjisë dhe të interesit, çrregullime në analizat e gjakut, dobësi të muskujve, dhimbje të muskujve, ënjtje të përbashkët dhe ngurtësi të nyjeve, sjellje jonormale, dhimbje gjoksi dhe parehati, plagë të lëkurës dhe çrregullime, lëkurë të thatë, inflamacion të lëkurës ose çngjyrosje, hollësim të lëkurës, kruarje të forta e lëkurës, puçrra, humbje e flokëve, zvoglim i ndjeshmërisë së lëkurës për dhimbje ose kontakt, ndërprerje ose çrregullim i menstruacioneve, mosfunksionim seksual, çrregullime ne ereksion dhe ejakulim, gjinjë të ndjeshem, rritje të gjinjëve te burrat, renje të dëshirës seksuale, lëngjet vaginale, alivanosje, çrregullim në ecje, mungesë energjie, rënie oreksit rezultuar në kequshqyerje dhe ulje e peshës së trupit, çrregullim banalsit dhe koordinimit, alergji, ënjtje, çrregullime në të folur, hiperndjeshmëri në dritë, sy të thatë, rritje e lotimit, skuqj të syve çrregullime të kanalet e frymëmarrjes, kolla me pështymë, fishkellim në mushkëri, çrregullime në te folur, vështirësi në gëlltitje, mosreagim në stimulime,humbje e vetëdijes, ënjtje e papritur e buzëve dhe të syve së bashku me vështirësi në frymëmarrje, zhurmë në veshët dhe enjtnje e fytyrës.

Të rralla (prek 1 deri 10 përdorues në 10.000):
paaftësia për të arritur orgazmë, zbokth, alergji në barna, të ftohtë në duart dhe këmbët, ënjtje dhe inflamacion të buzëve, glaukoma, zvoglim qartësisë të të parit, mungesa e emocioneve, edemë të gjithë trupit, sindrom i abstinences, ulje e  temperaturës së trupit, frymëmarrje të shpejt të cekët, probleme të frymëmarrjes gjatë të fjeturit, obstruksion i zorrëve, zvogëlim i qarkullimit të gjakut në tru, rënie të qelizave e bardha të gjakut, sjellje të papërshtatshme e një hormoni që kontrollon vëllimin e urinës, shkatërrim i fijeve muskulare dhe dhembje në muskuj , çrregullim të lëvizjes, koma për shkak të diabetit të pakontrolluar, verdhëz, inflamacion të pankreasit.

Shumë të rralla (shfaqen te 1 në 10pacientë nga 100.000 të trajtuar):
komplikime të rrezikshme për jetën për shkak të pamundësisë së kontrollit të diabetit.

Me frekuencë të panjohur:
reaksione të rënda alergjike me vështirësi të frymëmarrjes dhe shok; mungesë e granulociteve (lloj i leukociteve); marrje e rrezikshme e sasive të mëdha të ujit.

Nëse vëreni ndonjë nga efektet anësore të renditura më sipër ose ndonjë efekt anësor që nuk përmendet në këtë fletëudhëzimi, ju lutemi informoni mjekun ose farmacistin.

5. RUAJTJA DHE AFATI I PËRDORIMIT
Ruajtja
Mbajeni larg fëmijëve!
Ky bar nuk kërkon kushte të veçanta për ruajtje.

Afati i përdorimit
Të mos përdoret pas kalimit të afatit të përdorimit të shtypur në pako.
Data i referohet ditës së fundit të muajit të shënuar.

Mënyra e marrjes së këtij bari
Risperidon mund të meret vetë me recetë te mjekut.

Masat speciale të shkatërrimit të barit të papërdorur
Barnat nuk duhet të hidhen në vende të papërshtatshme.
Pyeteni farmacistin për shkatërrimin e barnave të cilat nuk ju nevojiten.
Kjo masë do të ndihmojë në ruajtjen e ambientit.
Share:

Ripomill (shurup)

Me Magnez dhe ekstraktetet e Passiflora, Melissa, Tiglio dhe Kamomili.

Indikacionet
Ripomili është një integrator alimentar i pasur me Magnez , Tiglio dhe Kamomil të rëndësishëm për mirëmbajtjen e ekuilibrit fiziologjik të gjumit.

Ingredientët
Ujë i osmolarizuar, fruktozë, mjaltë Akacie, citrate Magneziumi, tampon acid, ekstakt i thatë i Pasiflores 0.5 % i pasur në flavonoide, ekstrakt i thatë i Tigliosë 5 % i pasur në flavonoide, ekstrakt i thatë i Melisës 2% i pasur me acid rosmarinik.
Passiflora 400mg/100ml
Kjo bimë vepron si një anksiolitik i lehtë, duke mos e patur riskun e shkaktimit të varësisë. Pasiflora përdoret kryesisht në trajtimin e ankthit dhe pagjumësisë si dhe çrregullimeve psikosomatike gastrointenstinale të lehta.
Melissa 300mg/100ml
Studimet tregojne për një veprim të dyfishtë: antispastik në muskulaturën e lëmuar të traktit tretës dhe sedative në Sistemin Nervor. Është e indikuar kryesisht në gjëndjet e ankthit por është gjithashtu i rekomanduar në çrregullimet dispeptike të shoqëruara me dhimbje abdominale.
Tiglio 300mg/100ml
Falë vetive sedative rezulton veçanërisht e përdorshme për të qetësuar fëmijët hiperaktiv ose të irrituar.
Kamomil 200mg/100ml
Apigenina dhe derivatet e saj kanë një veprim spasmolitik në mukozën gastrike dhe duodenale.
Magneziumi 600mg/100ml
Merr pjesë në aktivitetin elektronik të çdo qelize duke rregulluar turnover-in e neurotransmetuesve kryesor (Serotonines, Dopamines, Adrenalines).
Përdoret si trankuilisant natyral si pasojë e aktivitetit të tij sedative.

Në studime të shumta klinike është evidentuar efekti i tij si:

Reduktues e hiperaktivitetit në fëmijë;
Anksiolitik.
Doza e këshilluar
Këshillohet 0.5 ml/kg peshë në ditë.
Për fëmijët nga 0-3 vjeç këshillohet 5 ml.
Për fëmijët nga 3-6 vjeç këshillohet 6 ml.
Për fëmijët mbi 7 vjeç këshillohet 15 ml

Mënyra e përdorimit
Është e këshillueshme që produkti të merret i holluar në ujë ose qumësht. Këshillohet të tundet përpara përdorimit.
Të mos kalohet doza e këshilluar nga mjeku.

Kujdes
Ripomilli duhet të merret me kujdes, nën këshillen e mjekut të specializuar.
Të mos merret gjatë shtatëzënisë.
Të mbahet larg vendeve të arritshme prej fëmijëve nën tre vjeç.

Kundërindikacionet
Hipersensibilitet nga Kamomili ose nga Asteraceae.
Share:

Rinopiol (spraj)

Solucion hipertonik për pastrimin e përditshëm të hundëve të fëmijëve dhe të rriturve.

Përbërësit
Ujë, ekstrakt nga Malva Silvestris, klorur magneziumi, klorur kaliumi, klorur natriumi, benzoate natriumi, imidazolinidil urea, tetra sodium (EDTA), klorur cetilpiridiniumi.

Indikacionet

Higjenë e përditshme nazale.
Lagështimi i mukozës së hundës.
Rinopioli gjen përdorim jo vetëm si një higjenizues efikas i kavitetit nazal por edhe si bashkëshoqërues i preparateve të tjera të indikuara në patologjitë e hundës, veshit dhe hapësires oro-faringeale, të tilla si riniti, rinosinusiti, polipoza nazale, otiti, faringiti dhe tonsiliti.
Në sajë të përmbajtjes së tij të veçantë me ekstraktin e bimës së Malva Silvestris, Rinopiol gëzon efekte veçanërisht ekspektorante dhe antiinflamatore, në dallim nga solucionet e tjerë hipertonike.

Malva Silvestris
Njihet në terminologjinë anglosaksone si “mallow” dhe ka origjinë nga Europa Jugore dhe Azia  por tashme rritet në gjithë botën.
Mjekësia tradicionale bimore vazhdon ta shohë këtë bimë si  të  përdorshme  për efektin e saj  antiinflamator në traktin respirator, lëkurë dhe  traktin gastrointestinal.
Gjethet dhe lulet e saj përmbajnë sasi të medha  muciline, e njohur për efektin e saj lagështues dhe zbutës.
Rreth  Malva Silvestris nuk njihen efekte anësore për dozat e parashikuara.

Mënyrat e përdorimit
Flakoni është i pajisur me një tub nazal të kalibruar për një vaporizim sa më optimal të kavitetit nazal, në mënyrë që të evitohet çdo lloj traume sado e vogël. Produkti është i përdorshëm në formë nebulizatori.
Këshillohet të aplikohet  3 herë në ditë në secilën nga vrimat e hundës.

Kujdes!
Të evitohet sprucimi në sy.
Të mbahet larg vendeve të arritshme prej fëmijëve.
Share:

Rinopaidolo (pomadë)

Përbërja:
1 gr pomadë rinologjike përmban:
Lëndë aktive: esence niaouli 5 mg dhe esencë eukalipti 1 mg ; dhe 50 mg esencë niaouli dhe 10 mg esencë eukalipti për një tubet 10 gram.
Lëndë joaktive: vaselinë e fijëzuar.

Forma farmaceutike: Pomate rinologjike në konfeksion prej 10 gr.

Çfarë është?
RINOPAIDOLI është nje pomadë për të liruar hundët e bllokuara nëpërmjet përdorimit lokal.

Për çfarë përdoret?
RINOPAIDOLI përdoret për të kuruar format inflamatore të hundëve tek fëmijët.

Kur nuk duhet përdorur?
Mbindjeshmëri e njohur ndaj komponenteve.
Është mirë të konsultoheni me mjekun , në rast se shfaqen çrregullime të ndryshme.

Cilat barna ose ushqime mund të modifikojnë efektin e barit?
Nuk janë vënë re të tilla.
Në rast përdorimi të preparateve të tjera kërkoni ndihmën e mjekut ose farmacistit tuaj.

Ka rëndësi të dihet që:
Pas një periudhë të shkurtër trajtimi pa ndonjë rezultat të dukshëm konsultohuni me mjekun tuaj.

Si të përdorim barin?
Kujdes: mos kaloni dozat e treguara pa këshillën e mjekut.
Përdorni një sasi sa një kokërr orizi në çdo vrimë hunde ,4 ose 5 herë në ditë.
Në bebet është mirë të përdoret një çerek ore para ngrënies.

Kujdes:
Përdoreni vetëm për periudha të shkurtra.
Këshillohuni me mjekun në rast se doni ta përsëritni ose kur vini re ndonjë ndryshim të karakteristikave të barit.

Si të veprojmë kur marrim një dozë të tepruar të barit?
Në këtë rast thërrisni menjëherë mjekun ose shkoni në spitalin më të afërt.

Efekte të padëshiruara:
Është e mundur që gjatë përdorimit të gjatë ose të përsëritur të barit mund të shfaqen shenja të irritimit ose të alergjisë.
Respektimi i të dhënave të fletës përshkruese ul rrezikun e efekteve të padëshiruara. Në përgjithësi efektet e padëshiruara janë kalimtare.
Kur ato paraqiten është mirë që të konsultoheni me mjekun ose farmacistin tuaj.
Është e rëndësishme të komunikoni me mjekun ose farmacistin në çdo rast që shfaqen efekte të padëshiruara të papërshkruara në fletën përshkruese.

Skadenca dhe mënyra e ruajtjes:
Kujdes: mos e përdorni barin pas datës së skadencës të treguar mbi kuti.
Mbajeni barin larg nga fëmijët.
Është e rëndësishme që të keni gjithmonë në dispozicion informacionin mbi barin, prandaj ruajeni si kutinë dhe fletëudhëzimin.
Share:

Rifasynt

Përbërja

Kapsula që përmbajnë 150 mg dhe 300 mg Rifampicin.
Pezulli për përdorim nga goja që përmban 100 mg Rifampicin për çdo5ml.

Indikimet

Rifasynt është ndër barnat kryesorë në trajtimin e tuberkulozit.
Ai është efikas edhe kur kombinohet me izoniazid, streptomicinë. etambutol dhe barna të tjerët të linjës së dytë.
Rifasynt nuk rekomandohet të jepet i shoqëruar me PAS, në të kundërt ato duhet të jepen të ndarë, me një distancë kohore 8 orë nga njëri tjetri.

Dozimi

Rifasynt duhet të jepet si dozë e vetme ditore, mundësisht esëll, 30 minuta përpara marrjes së mëngjesit.
Pacientët me peshë trupore mbi 50 kg duhet të marrin 600 mg rifampicinë.
Pacientët me peshë trupore nën 50 kg duhet të marrin 450mg.

Kundërindikimet

Përdorimi i rifampicinës është i kundërindikuar në shtatzëni, në pacientët me ikter ose me mbindjeshmëri ndaj antibiotikëve të grupit të rifamicinës.

Efektet e padëshiruara

Janë raportuar raste me çrregullime gastrointestinale dhe rashe në lëkurë.
Në stadet fillestare të trajtimit mund të vërehet rritje e përkohshme e bilirubinës serike, nivelit të SGOT dhe SGPT dhe të fosfatazës aIkaline.
Gjithashtu janë raportuar raste me leukopeni dhe eozinofili, por të parëndësishme klinikisht.

Përkujdesjet

Rifasynt jashtëqitet kryesisht nga trakti biliar dhe për këtë arsye duhet patur kujdes në pacientët me çrregullime të mëlçisë.
Në pacientët me funksion normal të melçisë, ndryshimet në këtë funksion janë kalimtare dhe kjo nuk përbën arsye për të ndaluar mjekimin me Rifasynt.
Rifampicina duke qenë një induktore e fuqishme e enzimave të mëlçisë, mund të shtojë metabolizmin e barnave të dhëna në të njëjtën kohë me të, si steroidëve, kontraceptivëve oralë, antikoagulantëve, disa barnave kundër diabetit të sheqerit dhe digitalikëve.

Furnizimi

Paketim spitalor me 100,500 kapsula.
Kuti me blistër me 8 kapsula.
Shishe që përmban 100ml pezulli.                                                                 MEDOCHEMIE LTD
Share:

RHINOSTOP

BOSNALIJEK
(Paracetamol, Pseudoefedrinë, Klorfenaminë)
Kombinim i Paracetamolit, por pa Agjentë Psikoleptikë.

PËRBËRJA
Çdo tabletë RHINOSTOP përmban:
Paracetamol 251.0 mg, klorhidrat të pseudoefedrinës 61.20 mg, maleat të klorfenaminës 2.54 mg.
Përbërës shtesë: Laktozë, niseshte misri, celulozë mikrokristaline, hidroksipropilcelulozë, stearat magnezi.

MEKANIZMI I VEPRIMIT
RHINOSTOP është një bar i kombinuar, ku përbërësit e tij plotësojnë njëri-tjetrin në veprimin e tyre. Paracetamoli vepron si analgjezik (lehtëson dhimbjen) dhe antipiretik (ul temperaturën e rritur trupore). Pseudoefedrina është dekong jestionante (ul prodhimin e sekrecioneve nga hunda dhe sinuset) dhe ndihmon frymëmarrjen.
Klorfenamina është nië antihistaminik që pengon zgjerimin e enëve të gjakut dhe ul përshkueshmërinë e kapilarëve, gjë që çon në ulje të enjtjes së mukozës.

PËRDORIMET
Grip, rrufë, ftohje e zakonshme (për pakësimin e simptomave) Rrufë alergjike (si parandalues e mjekues).

DOZIMI DHE MËNYRA E PËRDORIMIT
Të rriturit: 1 tabletë çdo 6 orë.
Për fëmijët nga 6 në 12 vjeç këshillohet përdorimi i gjysmë tablete çdo 6 orë, ndërkohë që fëmijët mbi 12 vjeç mjekohen me dozat e të rriturve.

DOZIME TË VEÇANTA
Parandalimi i rrufës alergjike:
Të rriturit: 1 tabletë çdo 12 orë. Doza duhet rritur shkallë-shkallë çdo 3 ditë, deri në arritjen e dozës mjekuese prej 1 tablete çdo 6 orë.
Fëmijët nga 6 në 12 vjeç: Gjysmë tablete çdo 12 orë. Doza duhet rritur shkallë-shkallë çdo 3 ditë, deri në arritjen e dozës mjekuese prej gjysmë tablete çdo 6 orë. Fëmijët mbi 12 vjeç mjekohen me dozat e të rriturve.

 KUNDËRINDIKIMET
Bari nuk duhet përdorur nëse jeni alergjikë ndaj çdonjërit prej përbërësve të tij, nëse jeni duke u mjekuar për presionin e lartë të gjaku , për sëmundje të zemrës, për ulcer të stomakut apo të duodenit, si dhe nese jeni duke përdorur ndonjë nga barnat e quajtur frenues të MAO (barna që përdoren për trajtimin e disa çrregullimeve psikologjike e emocionale, të depresionit dhe të sëmundjes së Parkinsonit).

EFEKTET E PADËSHIRUARA
Efektet e padëshiruara nga paracetamoli zakonisht janë jo të rënda.
Mund të shfaqen çrreguIlime të traktit tretës dhe reaksione alergjike në formë të skuqjeve në lëkurë. Pseudoefedrina mund të shkaktojë rritje të presionit të gjakut, shtim të së rrahurave të zemrës, mungesës së qetësisë dhe nervozizëm.
Klorfenamina në raste të rralla mund të shkaktojë përgjumje, humbje të oreksit, të përziera, të vjella, dhimbje të barkut, diarre apo kapsllëk.

NDËRVEPRIMET ME BARNAT E TJERË
Paracetamoli: barnat për hollimin e gjakut mund të rritet efekti i tyre; diflunisali, izoniazidi, sulfinpirazoni, zidovudina,rritet rreziku për dëmtim të funksionit të mëlçisë.
Pseudoefedrina: frenuesit e MAO, dihidroergotamina, metildopa nuk duhen përdorur në të njëjtën kohë me të, për shkak të rrezikut për rritje të menjëherëshme të presionit të gjakut.
Klorfenamina: fenitoina-rritet rreziku për shfaqje të helmueshmërisë nga fenitoina; barnat per hollimin e gjakut,mund të rritet efekti i tyre.

PËRKUJDESJE TË VEÇANTA
Ky bar duhet përdorur me kujdes nëse pacienti vuan nga astma, ka dëmtim të funksionit të mëlçisë apo veshkave, mbiprodhim të hormoneve nga gjëndra tiroide, epilepsi, çrregullime të ritmit të zemrës, glaukomë, bllokim të rrugëve të tëmthit, kalim të vështirë të ushqimit nga stomaku në zorrë, zmadhim të gjendrës së prostatës dhe sëmundje sheqeri.

SHTATZËNIA DHE USHQYERJA ME GJI
Ky bar nuk duhet përdorur gjatë shtatzënisë dhe periudhës së ushqyerjes së fëmijës me gji.

NDIKIMI MBI AFTËSINË PËR TË DREJTUAR AUTOMJETET DHE PËR TË PUNUAR ME MAKINERI
Ky bar mund të ndikojë mbi këto aftësi të pacientit (ul vigjilencën), ndaj duhet treguar kujdes nëse pacienti drejton automjete apo punon me makineri.

KUSHTET E RUAJTJES
Bari duhet mbajtur në vende me temperaturë nën 25°C.
Bari duhet mbajtur në vende që nuk mund të arrihen nga fëmijët.

NEVOJA PËR RECETË MJEKËSORE
Ky bar mund të shitet pa recetë.

KOHA E PËRDORIMIT
Është e shënuar mbi pako. Bari nuk duhet përdorur pas kalimit të datës së skadencës.

PAKETIMI, NUMRI DHE DATA E REGJISTRIMIT
Kuti me 10 tableta dhe 20 tableta (Nr.632 nga 19.11.2009.)
Share:

Rhinosisam (Pharmagel) (spraj)

Rhinosisam nasal spray (Pharmagel).
Spraj për hundët, prodhuar nga vaji i susamit, me vlera kurative, plus vitaminë E dhe vaj mastik.
Një produkt i çertifikuar, për kurimin e mukozës së hundës.

Përbërësit: vaj susami me vlera kurative, plus vitaminë E dhe vaj mastik.

Përdorimi: Spraji i hundëve Rhinosisam, nuk është një medikament.

Ai përdoret për pastrimin dhe mbrojtjen e mukozës së hundës në rastet e mëposhtme:

Bllokimit të kanaleve të hundës nga sekrecionet e trasha pas infeksioneve të ndryshme virale apo bakteriale, rinit alergjik dhe jo alergjik.
Rinitit kronik të thatë.
Rinosinuzitit kronik persistent rezistent (maksilar, frontal, etmoidal).
Në këto raste Rhinosisami bashkëshoqëron trajtimin e përshkruar nga mjeku.
Tharjes së hundës në moshat e vjetra.
Prania e koreve, e rrjedhjeve të trashja, hundët e njoma apo dhe rrjedhjet e ujshme në keto mosha mund të lehtësohen me Rhinosisam.
Tharjes së mukozave të hundës, rinofaringut, faringut dhe gojës në pacientë pas trajtimit me radioterapi të zonave të kokës dhe qafës.
Radioterapia shkakton një mbiprodhim të sekrecioneve mukoide i cili pasohet nga tharja dhe krijimi i koreve.
Koret e thata kanë nevojë që të zbuten në mënyrë që të shkëputen lehtësisht nga muret e hundës nëpërmjet shfryrjes së saj.
Në këto raste pacienti duhet të përdorë Rhinosisam për aq kohë sa zgjat problemi i tharjes së hundës dhe formimit të koreve.
Në rast se pas ndërprerjes së mjekimit koret formohet sërish Rhinosisami duhet të rifillohet dhe të përdoret për disa ditë.
Tharjes së hapësirave të hundës dhe rinofaringut nga përdorimi i zgjatur i oksigjenit intranazal me kateter apo maskës së oksigjenit ose aparatit të CPAP në personat me apne të gjumit mund të lehtësohet nga përdorimi i Rhinosisamit.
Tharjes së mukozave të hundës pas administrimit te disa medikamenteve si psh atyre kundër akneve apo përdorimit të zgjatur të kortikosteroideve intranazale.
Rhinosisam mund të përdoret edhe i kombinuar me të tjera preparate rinologjike si solucioni salin hipertonik për hundët ( p.sh. Osmoclean Hypertonic nasal spray, që ka pH neural, antihistaminët lokale intranazalë, kortikosteroidet lokalë intranazalë dhe dekongjestionantët lokalë intranazalë)

Përmbajtja e sprajtit të hundëve Rhinosisam:
Vaji i pastër i susamit me veti farmaceutike i sprajtit te hundëve Rhinosisam përmban vitaminë E në përqëndrim të lartë (rreth 35mg/kg në α -tokoferol dhe 308mg/kg nga β dhe γ toloferol). Shtimi edhe i vitaminës E në Rhinosisam prodhon një solucion antioksidant të fuqishëm i cili fshin substancat e oksiduara nga ozoni, oksidi i azotit dhe ajri. Vitamina E mund të parandalojë dëmtimet histologjike të epitelit mukociliar të mukozës së hundës dhe inflamacionit te saj. Lidhja e tokoferolit me qelizat e mukozës nazale i mbron ato nga radikalet e lira dhe vuajtja oksidative dhe paralelisht lejon rigjenerimin e zonave të dëmtuara të mukozës, të cilat mbrohen kështu nga irritimet e tjera.
Vaji i pastër i susamit me cilësi farmakologjike nuk përmban proteina të cilat mund të shkaktojnë reaksion alergjik. Disa persona mund të jenë alergjikë ndaj farave të susamit apo ndaj susamit jo të purifikuar.
Thithja aksidentale e vajit të susamit në bronke dhe mushkëri nuk shoqërohet me efekte anësore pasi vaji i susamit është vaj bimor. E kundërta ndodh me vajin e parafinës i cili është vaj mineral dhe shkakton efekte anësore. Pikat e parafinës së inhaluar formojnë kiste të cilat shkaktojnë fibroza të mushkërive. Kjo është e pamundur të ndodhë me vajrat bimorë siç është vaji i susamit pasi ky vaj ekskretohet nga mushkeritë nëpërmjet sekrecioneve bronkiale pa shkaktuar dëmtim të indeve të tyre.
Tharja e mukozës së hundës lehtësohet menjëherë me përdorimin e Rhinosisam në ndryshim nga solucioni izotonik i klorurit të natriumit.

Kundërindikacionet:
Personat që janë të ndjeshëm nga farat e susamit, është më mirë që të shmangin përdorimin e Rhinosisamin, megjithëse Rhinosisami përmban vaj të pastër susami me cilësi farmaceutike.

Efekte të padëshirueshme:
Nuk ka të dhëna për efekte të padëshirueshme.
Në rast ankesash për irritim ose bllokim të hundës, pacienti këshillohet të konsultohet me mjekun e tij.

Shtatzanat dhe nënat me qumësht:
Rhinosisami mund të përdoret nga shtatzënat dhe nënat që ushqejnë fëmijët me qumësht gjiri.

Reaksione alergjike:
Vaji i susamit i Rhinosisami nuk ka proteina alergjike. Duke u nisur nga kjo, personat alergjikë nga farat e susamit, është mirë të shmangin përdorimin e Rhinosisamit.
Në rast të shfaqjes së simptomave alergjike, pacienti duhet të kontaktojë mjekun.

Doza dhe përdorimi:
1-2 spraj në çdo anë të hundës çdo 6 orë sipas nevojës dhe rastit.
Shishja duhet të mbahet në pozicionin vertikal gjatë përdorimit.
Që të filloj pompimin Rhinosisami duhet të shtypet deri në fund, 3-4 herë.

Kohëzgjatja e përdorimit:
Rhinosisami mund të përdoret pa problem për 4 javë.
Është mirë që të ndërpritet përdorimi për pak kohë dhe të fillohet përsëri. Rhinosisami nuk është një medikament, por në rast të komplikacioneve ose problemeve me hundën, pacienti duhet të këshillohet me mjekun.
Kombinimi i Osmoclean hypertonic solution (solucion salin hipertonik me ph neutral) me Rhinosusamin nasal spray përbën përkujdesje të shkëlqyer të mukozës së hundës.

Paketimi:
Shishe të vogëla 10ml me pompë mekanike. Çdo shtypje e pompës = 0,05ml.

Ruajtja
Të ruhet në temperaturë 8-25°C.
Share:

RHINAMIDE

Solucion nasal (flakon 20 ml) me përmbajtje klorhekzidine i përdorur në gjendjet e bllokuara të hundëve (në rrufë), në rinite dhe sinusite te te rriturit dhe të rinjtë mbi 15 vjeç.

Aplikohet në formën e sprayeve:

1 spray në secilën vrimë hunde 2-5 herë në ditë.

Kohëzgjatja maksimale e trajtimit është 3 deri në 5 ditë.
Share:

Suril (tableta)

Vetitë farmakologjike
Aktiviteti farmakologjik i barit konsiston në mbrojtjen e zonave ulçeroze nga dëmtimi i mëtejshëm prej lëngjeve gastrike.
Surili ka efekt të papërfillshëm si neutralizues i aciditetit, ndaj efekti antiulçeroz nuk i atribohet vetive antiacide por aftësisë të sukralfatit për të formuar me eksudatin proteinik të zonës së ulçeruar një kompleks mbrojtës të qëndrueshëm ndaj veprimit gërryes të lëngjeve gastrike.

Indikacioni terapeutik

Gastropatit nga antinflamatoret jo steroid;
Ulçer gastrike;
Ulçer duodenale;
Gastrit akut;
Gastrit kronik simtomatik;
Ezofagite nga refluksi.
Masat që duhet të merren për përdorim
Përdoreni preparatin me kujdes duke evituar trajtime të zgjatura, në pacientët me insufiçencë renale. Administimi i këtij preparati në gratë shtatëzëna duhet të shqyrtohet dhe vlerësohet maksimalisht, dhe përdorimi në to duhet të bëhet vetëm n.q.s është shumë e detyrueshme. Nuk ka të dhëna n.q.s Sucralfati eleminohet nëpërmjet qumështit human, megjithatë përdorimi gjatë gjidhënies duhet të shqyrtohet me kujdes.

Ndërveprimet e preparatit me barna te tjera
Të ndalohet përdorimi i prepartit kur pacienti njëkohësisht mjekohet me antibiotikë si p.sh tretaciklina, fenitoina, e digoksina.
Të merret çdo preparat farmaceutik vetëm 2 orë pasi është përdorur Sucralfati për të evituar çdo lloj ndërveprimi.

Efektet e padëshiruara
Efektet sekondare në përdorim klinik të produktit kanë qënë të lehta dhe normalisht nuk çojnë në ndërprerjen e terapisë.
Efekti më i shpeshtë që është vërejtur ka qënë konstipacioni.
Efekte të tjera më pak të hasura kanë qënë: shqetësime gastrointestinale, tharje të mukozave, rash, prurit, vertigo, pagjumësi.

Kundërindikacionet
Ky preparat nuk duhet të përdoret në periudha kur pacienti mjekohet me antibiotik si tetraciklina për të evituar formimin e kriprave komplekse dhe për konseguencë inaktivizon antibiotikun.
Në pacientët të cilët kanë hipersensibilitet individual të përcaktuar kundrejt komponentit ose substancave të lidhura nga këndvështrimi kimik.
Sucralfati nuk duhet të përdoret tek neonatët prematurë.

Dozimi
Ky preparat mund te merret ne dy forma :1gr (½ e tablets 2 g) 4 here ne dite, ose 2 gr (1 tab 2 g) 2 here ne dite me stomakun bosh.
Share:

Sulidamor (pluhur, tabletë)

Përbërja

Sulidamor 100 mg tabletë
1 tabletë përmban:
Principi aktiv: nimesulide 100 mg.
Shtesat:laktozë ,celulozë mikrokristaline, sodë amid glikolat, vaj vegjetal hidrogjenat, sodë dietil sulfoksinat, stearat magnezi, idrokspropilcelulozë
Sulidamor 100 mg pluhur për përdorim oral.

Një bustinë përmban:
Principi aktiv:nimesulid mg 100.
Shtesat: sakarosë,laktozë,aromë portokalli,acid citric,sodë laurilsulfat.

Forma farmaceutike dhe përmbajtja:

Sulidamor 100 mg tabletë: 30 tableta.

Sulidamor 100 mg pluhur për suspension oral: 30 bustina.

Kategoria farmakoterapeutike
Antiinflamator/antireumatizmal jo steroid.

INDIKIMET TERAPEUTIKE:

Trajtimin e dhimbjeve akute;
Trajtimin simptomatik te osteo-artriteve të dhimbshme;
Dismenorre primare.
Kundërindikimet:
Mbindjeshmeri e njohur ndaj nimesulidit dhe përbërësve të produktit.
Reaksione të mëparshme të hipersensibilitetit(për shembull, bronkospazem, rinite, urtikarie) nga përgjigjia ndaj acidit acetilsalicilik, ose ndaj barnave të tjerë antiinflamatorë josteroide.
Reaksione të mëparshme hepatotoksike nga nimesulidi.
Ulçer gastroduodenale aktive, hemoragji cerebrovaskulare, të tjera hemoragji ose patologi hemoragjike në aktivitet. Çrregullime të koagulimit.
Mosfunksionim i rëndë i veshkave.
Mungesë hepatike.
Fëmijë nën 12 vjeç.
Në tremujorin e tretë të shtatëzanisë dhe në gjidhënie.
Anamnezë me hemorragji gastro-intestinale ose perforacione të mundshme dhe histori hemorragjike të mëparshme gjatë trajtimit /ulçera peptike recidivante(2 ose më shumë episode të verifikuara të ulçerës ose hemorragjisë).
Insufiçiencë e rëndë kardiake.
Preparati nuk është i kundraindikuar në pacientët në sindromen Celiake.

Këshilla paraprake për përdorimin
Efektet e padëshiruara mund të minimizohen nga përdorimi i dozave minimale efektive dhe nga koha e trajtimit më e vogël e munshme e cila arrin të kontrollojë simptomat.Ndaloni trajtimin nëse nuk vihen re përfitime.
Në raste të rralla është vënë re një lidhje midis sulidamorit dhe reaksioneve hepatike të rënda,përfshirë disa raste të rralla vdekjeje.Pacientët që kanë simptoma të njëjta me ato të dëmtimeve hepatike gjatë trajtimit me sulidamor(për shembull,anoreksi,nauzea,te vjella,dhimbje barku,këputje,urinë të errët.)ose në pacientët që shfaqin gjatë trajtimit teste jo normale të funksionit hepatik duhet ndërprerë mjekimi.Këta pacientë nuk duhet të përdorin më nimesulide.
Dëmtimet hepatike ,të rikthyeshme në pjesën më të madhe të rasteve, janë rikthyer pas përdorimit të shkurtër të preparatit.Gjatë trajtimit me sulidamor duhet të evitohet marrja e preparateve të njohura si hepatotoksike dhe abuzimi me alkool,sepse rritin riskun e reaksioneve hepatike.Gjatë terapisë me sulidamor duhet të këshillohen pacientët të mos përdorin analgjezikë të tjerë.Nuk këshillohet përdorimi i njëkohshëm me AIJS të tjerë.Gjatë përdorimit të sulidamorit duhen evituar AIJS përfshirë dhe inhibitoret selektive të COX-2.

Hemorragjia gastro-intestinale,ulçeracionet dhe perforacionet:gjatë trajtimit me të gjithë AIJS,në çdo moment,me ose pa shenja paralajmëruese ose histori të rënda të mëparshme gastro-intestinale,kanë sjellë hemorragji gastro-intestinale,ulçeracione dhe perforacione,të cilat mund të jenë fatale.

Në moshat e vjetra dhe në pacientë me anamnezë ulçere ,sidomos e komplikuar me hemorragji ose perforacion(shiko kundërindikimet),rreziku i hemorragjisë gatro-intesinale,ulçeracioni ose perforacioni është më i lartë me rritjen e dozës të AIJS. Këta pacientë duhen ta fillojne trajtimin me dozën më të ulët të mundëshme.Përdorimi i agjentëve mbrojtëse(misoprostol ose inhibitoret e pompës protonike) duhen marrë në konsiderate për këta pacientë dhe për pacientët që përdorin doza mbajtëse të aspirinës ose preparate të tjera që mund të rritin riskun e ngjarjeve gastro-intestinale(shiko poshtë tek ndërveprimet).

Pacientët me histori të toksicitetit gastro-intestinal,veçanërisht të moshuarit,duhet të tregojne çfarëdo lloj shenje gastro-intestinale jo normale(sidomos hemorragjia gastro-intestinale)në veçanti në fazat fillestare të trajtimit.Kujdes duhet të tregohet në pacientët që marrin preparate që mund të rritin riskun e ulçeracionit ose hemoragjisë,si kortikosteroidet oral,antikuagulante si varfarina,inhibitoret selektive të serotoninës ose agjentët anti agregant si aspirina(shiko ndërveprimet).

Kur verifikohet hemorragji ose ulçeracione.gastro-intestinale që marrin sulidamor trajtimi duhet ndërprerë. AIJS duhen të merren me kujdes në pacientët me histori sëmundjeje gastro-intestinale (kolit ulçeroz, morbus Crohn)sepse në të tilla raste gjëndja mund të rëndohet(shiko efektet e padëshirura). Në pacientë me insufiçiencë kardiake ose renale,duhet kujdes sepse përdorimi i sulidamorit mund të rrezikojë funksionin renal. Në të tilla raste, ndërprisni trajtimin.
Bëni kujdes në pacientët me hipertension ose insufiçiencë kardiake sepse terapia me AIJS mund të sjellë retension hidrik dhe edemë.

Të moshuarit:pacientët e moshuar kanë një frekuencë më të madhe reaksioni ndaj AIJS,sidomos hemoragjia dhe perforacioni gastro-intestinal mund të jetë fatale.(shiko doza,mënyra dhe koha e marrjes)
Pacientët e moshuar janë sidomos të ndjeshëm dhe ndaj ngjarjeve që lidhen me AIJS,përfshirë insufiçiencën renale,kardiake ose hapatike.Prandaj këshillohet nje monitorim konstant klinik.Gjithashtu nimesulidi mund të interferojë në funksionin trombocitar,prandaj duhet përdorur me kujdes në pacientët me diatezë hemorragjike.Sulidamori,megjithatë nuk përdoret si zëvendësues i acidit acetilsalicilik në profilaksi kardiovaskulare.

AIJS mund të maskojnë ethet e shkaktuara nga infeksioni bakterial.
Përdorimi i sulidamorit mund të ulë fertilitetin dhe nuk është i këshilluar në femrat që kërkojnë shtatëzëni.Në femrat që kanë vështirësi të mbeten shtatëzana ose që trajtohen për infertilitet,duhet parë mundësia e ndërprerjes së sulidamorit.Reaksionet e rënda kutane ndonjëherë ato fatale,përfshirë dermatitin eksfaliativ,sindromin e Steven-Johnson dhe nekroza toksike epidermike,janë raportuar shumë rrallë në bashkëpunim me përdorimin e AIJS(shiko efektet e padëshiruara).Në fazat e para të terapisë pacientët mund të kenë rrisk më të lartë:shfaqja e papritur e reaksioneve në pjesën më të madhe të rasteve ndodhin në muajin e parë të trajtimit.Sulidamori duhet të ndërpritet në shfaqjen e parë të rashit kutan,dëmtime të mukozës dhe çfarëdo shenje të hipersensibiltetit.

NDËRVEPRIMET
Ndërveprimet farmakodinamike

Antikoagulantët: AIJS mund të rritin efektin e antikogulantëve ,si varfarinë (shiko këshilla për përdorim)
Pacientët që marrin varfarinë,agjentë antikoagulantë të ngjashëm ose acid acetilsalicilik paraqesin një rrisk të lartë të komplikacioneve hemorragjike kur trajtohen me sulidamor.Ky kombinim nuk këshillohet dhe për më tepër është i kundërindikuar në pacientët me patologji të rënda të kuagulimit.Nëse nuk mund të evitohet dot kombinimi, monitorimi në mënyrë kostante aktivitetin antikoagulant.Agjentët antiagregant dhe inhibitorët selektivë të serotoninës rritin rrezikun për hemorragji gastro-intestinale(shiko kujdesje gjatë përdorimit).
Kortikosteroidet:Rritin rriskun e ulçeracionit dhe të hemorragjisë gastro-intestinale(shiko kujdesje gjatë përdorimit).

Ndërveprimet farmakodinamike/farmakokinetike me diuretikët,ACE inhibitorë dhe antagonistët e angiotenzinës II.
AIJS mund të ulin efektin e diuretikëve dhe prepareteve të tjera antihipertensive .Në disa pacientë me komprementim të funksionit renal(për shembull,pacientët të dehidruar ose pacientët e moshuar me funksion renal të komprementuar) marrja e njëkohshme ACE-I ose e antagonisteve të angiotenzinës II dhe të agjentëve që frenojnë sistemin e ciklooxgjenazës mund të sjellë një ulje të funksionit renal,që mund të japë një insufiçiencë renale akute,zakonisht e rikthyeshme .Këto ndërveprime duhen të merren në konsideratë në pacientët që marrin sulidamor në të njëjtën kohë me ACE-I ose angiotenzines II.Kështu që kombinimi duhet të bëhet me shumë kujdes sidomos në personat e moshuar.Pacientët duhen të jenë të mirë hidruar,dhe duhet të shikohet monitorimi i funksionit renal pas fillimit të terapisë të kombinuar.

Pacientët e shëndetshëm.nimesulidi jep një ulje tranzitore të efektit të furosemidit në ekskretimin e natriumit,në një dimension më të vogël në ekskretimin e kaliumit dhe ul përgjigjen diuretike.Marrja së bashku e furesemidit dhe nimesulidit sjell një ulje (rreth 20% )të volumit urinar dhe ekskretimin total të furosemidit pa komprementuar klirensin renal.

Përdorimi i përbashkët i furosemidit me sulidamor kërkon kujdes në pacientët me patologji renale dhe kardiake,siç është përshkruar tek këshillimet mbi përdorimin.

Ndërveprime farmakokinetike me medikamente të tjera :
Është vënë re se preparatet antiinflamatore josteroide ulin klirensin e Litiumit dhe kjo sjell nivele të larta dhe toksike të litiumit në serum.Nëse përshkruhet sulidamori në një pacient që është nën terapi me litium,duhet të monitorohet vazhdimisht niveli i litiumit.
Janë studiuar edhe nderveprime farmakokinetike me glibenklamidet,teofiline ,varfarinë,digoksinë,cimetidinë dhe një preparat antiacid(një kombinim i hidroksid natriumi dhe hidroksid magnezi).Nuk janë vënë re ndërveprime klinike sinjifikative.Nimesulidi bllokon CYP2C9.Përqëndrimet plazmatike të preparateve që metabolizohen nga kjo enzimë mund të shtojnë marrjen kur kombinohen me sulidamorit.
Tregoni kujdes që nimesulidi të përdoret të paktën 24 orë para ose pas trajtimit me metotreksat,sepse nivele plazmatike mund të rriten dhe të japin efekte toksike të preparatit .Ato japin efektin e tyre mbi prostaglandinat renale dhe inhibitoret e sintezës së prostaglandinave,si sulidamori mund të rritin nefrotoxicitetin e ciklosporinave.

Efektet e preparateve të tjera mbi nimesulidit.
Studimet in vitro kanë treguar se tolbutamidi,acidi salicilik dhe acidi valproik,spostojnë nimesulidin në lidhje me proteinat plazmatike.Megjithë një efekti të mundshëm mbi nivelet plazmatike të nimesulidit,këto ndërveprime nuk kanë dhënë ndonjë efekt klinik sinjifikant.

Këshilla speciale:
Në raste të ndonjë lloj intolerance ndaj sheqernave kontaktoni me mjekun kurues, para administrimit.

Shtatzënia dhe gjidhënia:
Nuk këshillohet marrja e nimesulidit në shtatëzëni .Ashtu si dhe AIJS të tjere nuk është e rekomanduar në gratë që kërkojnë shtatëzëni.Ashtu si dhe për AIJS të tjerë është i njohur efekti bllokues i prostaglandinave,sulidamori mund të provokojë mbylljen e parakoheshme te duktusit arterioz,hipertension pulmonar,oliguri,oligoamnozi,rritje të rriskut për hemoragji, inerci uterine dhe edema periferike.Njihen pak raste të insufiçencës renale në neonatet ,nënat e të cilëve kanë përdorur nimensulid në periudhën e fundit të shtatzënisë.Pëveç këtyre, studimet mbi lepujt kanë treguar një toksicitet riprodhues atipik dhe nuk janë të disponueshme të dhëna përfundimtare mbi përdorimin e sulidamorit në gratë në shtatëzëni.Nuk është i njohur rreziku për njeriun e për këtë nuk rekomandohet përshkrimi i preparatit gjatë dy tremujorëve të parë të shtatëzanisë .Për momentin nuk ka të dhëna që nimesulidi sekretohet në qumësht, megjithatë nuk këshillohet të merret nga nëna me fëmijë në gji.

Efektet mbi aftesinë e drejtimit të automjetit dhe mbi përdorimin e makinerive.
Nuk janë bërë studime mbi efektin e sulidamorit në lidhje me drejtimin ose përdorimin e makinerive.Megjithatë në pacientët që vuajnë nga marrje mendsh ,vertigo ose somnolencë pasi kanë marrë sulidamor nuk duhet të përdorin makineri ose të drejtojnë makinën.

Doza , koha dhe mënyra e marrjes.
Sulidamori duhet të përdoret për një kohë sa më të shkurtër të mundëshme në përputhje me nevojat klinike.

TË RRITUR:
Tabletë ose pluhur për suspension oral:
100mg dy herë në ditë , nga goja pas ushqimit.

NË TË MOSHUAR:
Në të moshuarit nuk duhet të reduktohet doza ditore.

NË FËMIJËT(<12 vjeç):Sulidamori është i kundërindikuar në këta pacientë.

ADOLESHENTË (nga 12-18 vjeç):Në bazë të profilit farmakokinetik nuk është e nevojshme që të ndyshohet doza ditore në këta pacientë.

Insufiçienca renale:Në bazë të farmakokinetikës ,nuk është e nevojshme që të ndryshohet doza në insufiçencën renale nga e lehtë në të moderuar(klirensi i kreatininës nga 30-80ml/min),ndërsa është e kundërindikuar në insufiçiencën renale të rëndë (klirensi i kreatinines <30mg/min).

Insufiçienca hepatike:Përdorimi i saj është i kundërindikuar në insufiçiencën hepatike.

MBIDOZIMI:
Efektet e padëshiruara të AIJS kufizohen në shenjat e mëposhtme si përgjumje, turpor,të vjella e dhimbje epigastrike,zakonisht të rikthyeshme me terapi mbajtëse.Mund të shfaqen hemoragji gastrointestinal.Megjithëse rrallë mund të shfaqet Hipertension,IRA,insufiçencë respiratore dhe komë.Pas marrjes së AIJS në doza terapeutike janë vërejtur gjendje shoku anafilaktik,që mund të manifestohen edhe pas mbidozës.
Në rast mbidozimi nga AIJS pacientët trajtohen me terapi simptomatike dhe mbajtëse.Nuk ekziston antidot specifik.Nuk janë të disponueshme informacione mbi eleminimin e nimensulidit me hemodializë:si dhe nga lidhja e saj e madhe me proteinën plazmatike(deri ne 97,5%)është e pamundur që hemodializa të funksionojë.Karboni aktiv nga 60 në100gr( në të rritur)mund të jetë i përdorshem nqs përdoret në 4 orët e para pasi pacienti ka marrë mbidozë.Diureza e sforcuar,alkalinizimi i urinës,hemodializa ose hemoperfuzioni mund të mos funksionojnë për shkak të lidhjes së rritur me proteinat.Duhet monitoruar funksioni renal dhe hepatik.

EFEKTE TË PADËSHIRUARA:
Gastrointestinale:problemet më të shpeshta të padeshiruara janë ato gastrointestinale.Mund të vihen re ulçera peptike,perforacione ose hemoragji gastrointestinale,në disa raste fatale sidomos në të moshuarit(shih këshilla për përdorim).
Mbas marrjes së sulidamorit janë vëne re:nauzea ,të vjella,grumbullim të gazrave,konstipacion,dispepsi,dhimbje abdominale,melena,hematemeze,stomatit ulçeroz,shpërthim i kolitit ulçeroz dhe morbus Crohn(shih këshilla për përdorim).
Me pak raste janë vënë re me gastrite.
Edema,hipertensioni,insufiçienca kardiake janë raportuar nga trajtimi me AIJS.Reaksione buloze përfshijnë sindromin e Stevens-Johnson dhe Nekrolize toxike epidermike(shumë rrallë).
Lista e mëposhtme e efekteve të padëshiruara bazohet në rezultatet e eksperimenteve klinike të kontrolluara(në rreth 7800 pacientë)dhe mbi të dhëna të farmakovigjilencës.Rastet e raportuara janë klasifikuara si shumë të shpeshta(>1/10);të zakonshme(>1/100,<1/10);pak të zakonshme
(>1/1000,<1/100);te rralla(>1/10000,<1/1000); shumë të rralla
(<1/10000) përfshin dhe raste të izoluara.

Të dhëna të marra nga përgjigjet klinike
Në bazë të instruksioneve që përmbahen në fletën ilustrative ulet risku i efekteve të padëshiruara.Është e rëndesishme të komunikohet me mjekun ose farmacistin për çdo efekt të padëshiruar që nuk është përshkruar në fletën ilustrative.
Share:

Sulfasalazin Krka

1.Çfarë është dhe përse përdoret Sulfasalazin Krka
Sulfasalazina është një agjent anti-inflamator dhe antireumatik.
Bakteret në zorrëne trashë e shpërbëjnë sulfasalazinën në sulfapiridinë dhe acidin 5-aminosalicilik.
Sulfapiridina redukton inflamacionin sistemik dhe eleminon bakteret.
Acidi 5-aminosalicilik redukton inflamacionin në zorrën e trashë.
Sulfasalazina Krka nuk e lehtëson dhimbjen.

Mjeku ju ka përshkruar Sulfasalazin Krka për:

trajtimin e acarimeve aktute dhe keqësimin e sëmundjes inflamatore kronike të zorrës (kolit ulçeroz dhe proktit, sëmundje e Crohn),
për parandalimin e keqësimit të kolitit dhe proktitit ulçeroz,
trajtimin e artritit reumatoid dhe artritit reumatoid juvenil (poliartriti idiopatik kronik juvenil që nuk reagojnë ndaj trajtimit me anti-inflamatorë josteroidalë.
Bashkë me Sulfasalazinën Krka mjeku mund tu përshkruaj gjithashtu kortikosteroid dhe metronidazol.

2. Përpara se të merrni Sulfasalazin Krka

Mos merrni Sulfaselakin Krka:

nëse jeni alergjik (i mbindjeshëm) ndaj sulfonamideve, salicilateve ose ndaj ndonjë përbërësi tjetër të Sulfasalazin Krka,
nëse keni porfiri akute,
nëse në përbërjen e gjakut nuk ka mjaftueshem rruaza të bardha që quhen granulocite.
Bari nuk rekomandohet për fëmijët nën 2 vjeç me inflamacion kronik të zorrës dhe në fëmijët nën 6 vjeç me poliartrit kronik idiopatik juvenil, pasi siguria dhe efikasiteti i trajtimit nuk janë provuar ende.
Nuk rekomandohet gjithashtu në formën sistemike të poliartritit kronik idiopatik, juvenile sepse mund të shkaktojë shpesh efekte anësore.

Tregoni kujdes të veçantë me Sulfasalazin Krka
Para fillimit të trajtimit dhe në disa raste gjatë tij, mjeku duhet të ekzaminojë gjakun dhe urinën për të vendosur nëse bari është i sigurtë për ju.
Nëse vuani nga dëmtime të veshkave dhe mëlçisë, astma bronkiale, alergjia ose mungesa e glukozë-6-fosfat dehidrogjenazës, mjeku mund të vendosë që bari nuk është i përshtatshëm për ju ose mund tju jape udhëzime të mëtejshme.

Marrja e barnave të tjera
Ju lutem informoni mjekun ose farmacistin nëse jeni duke marrë ose keni marrë kohët e fundit barna të tjera, edhe pa përshkrimin e mjekut.
Bari mund të zvogëlojë efektet e acidit folik dhe digoksinës, mund të rrisë efektin e agjentëve që parandalojnë mpiksjen e gjakut (antikoagulantët)  dhe të dise barnave për uljen e përqëndrimit të sheqerit në gjak.

Marrja e Sulfasalazin Krka me ushqim dhe pije
Merreni Sulfasalazin Krka gjatë ngrënies.
Ju duhet të pini shumë Iëngje gjatë trajtimit.

Shtatzënia dhe ushqyerja me gji
Pyesni mjekun ose farmacistin për këshilla para se të merrni çdo lloj bari.
Gratë shtatzëna mund të marrin Sulfasalazin Krka nëse nevojitet por nën mbikqyrje mjekësore dhe në dozën më të ulët efektive.
Nuk rekomandohet në tremujorin e fundit të shtatzënisë, pasi mund të shkaktojë ose të keqësojë ikterin tek foshnjat.
Sulfasalazina ekskretohet me qumështin e gjirit; Prandaj gjatë trajtimit nuk duhet të ushqeni me gji.

Ngarja e automjetit dhe përdorimi i makinerive
Sulfasalazin Krka nuk ka ndikim ose ka një ndikim të papërfillshëm në aftësinë për të drejtuar automjetet dhe për të përdorur makineritë.

3. Si të merret Sulfasalazin Krka
Merreni gjithmonë Sulfasalazin Krka ekzaktësisht siç ju ka thënë mjeku.
Ju duhet të pyesni mjekun ose farmacisistin nëse nuk jeni i sigurt.
Gëlltitini tabletat të plota, mos i përtypni ose thërmoni ato.
Në këtë mënyrë ju do të reduktoni efektet anësore gastrointestinale.
Merrini tabletat gjatë ngrënies me një gotë lëng.

Skema e zakonshme e mjekimit:

Acarimi akut dhe keqësimi i inflamacionit kronik të zorrës
Të rriturit dhe fëmijë mbi 16 vjeç duhet të marrin 2 deri 4 tableta 4 herë në ditë.
Kur çrregullimet e zvogëlohen, doza duhet ulur gradualisht.
Fëmijët mbi 2 vjeç mund të marin 40 deri 60 mg sulfasalazinë për kg peshë trupore në ditë.

Parandalimi i përkeqësimit të kolitit dhe proktitit ulçeroz
Të rriturit dhe fëmijët mbi 16 vjeç duhet të marrin 1 tabletë 4 herë në ditë.
Fëmijët mbi 2 vjeç mund të marrin 20 deri 30 mg sulfasalazinë për kg peshë trupore në ditë.
Kohëzgjatja e trajtimit është e pakufizuar.

Artriti reumatoid dhe poliartriti kronik idiopatik juvenil
Të rriturit dhe fëmijët mbi 16 vjeç duhet ta fillojnë trajtimin me 1 tabletë në ditë dhe ta rrisin dozën gradualisht sipas udhëzimeve të mjekut.
Doza mbajtëse e zakonshme është 2 tableta 2 deri 3 herë në ditë.
Duhet ta merrni barin për të paktën 6 muaj.
Efekti i barit vihet re pas 6 deri 10 javësh trajtimi.
Fëmijët mbi 6 vjeç mund të marrin 30 deri 50 mg sulfasalazinë për kg peshë trupore në ditë, e ndarë në dy ose tre doza.
Fëmijët e tolerojnë më mirë trajtimin nëse doza fillestare është tre ose katër herë më e vogël sesa doza e rekomanduar dhe të rritet gradualisht.
Fëmijët nën 16 vjeç mund të marrin maksimalisht 4 tableta (2 g) në ditë.

Grup i veçantë pacientësh:

Pacientët e moshuar
Rekomandohen dozat normale të sulfasalazinës për të rritur.

Pacientët me pamjaftueshmëri të veshkave
Nëse keni pamjaftueshmëri të veshkave (klirens të kreatininës më pak se 60 ml/min), ju do të monitoroheni nga mjeku dhe do tu kërkohet shpesh të kryeni analizat e urinës.
Rekomandohen dozat normale të sulfasalazinës për të rritur.
Ju duhet të pini shumë lëngje gjatë trajtimit.

Pacientët me pamjaftueshmëri të mëlçisë
Nëse keni pamjaftueshmëri të mëlçisë  ju duhet të monitoroheni nga mjeku.
Rekomandohen dozat normale të sulfasalazinës për të rritur.

Nëse merrni më shumë Sulfasalazin Krka sesa duhet
Konsultohuni me mjekun ose farmacistin.
Doza tepër të larta të sulfasalazinës mund të shkaktojnë nauze, të vjella, dhimbje abdominale, marrje mendsh dhe vertigo.
Nëse shfaqen këto shenja, uleni dozën.
Gjithashtu me marrjen e dozave të larta mund të shfaqen konvulsione dhe dëmtime të nervave.
Ndërsa jeni duke pritur ndihmën mjekësore, përpiquni të provokoni të vjella.
Mos nxisni të vjellat nëse pacienti ka humbur vetëdijen.
Pacientët pavetëdije duhet të lihen pa lëvizur.

Nëse harroni të merrni Sulfasalazin Krka
Mos merrni dozë dyfishe për të zëvendësuar dozën e humbur.
Merreni dozën e humbur sa më shpejt që të jetë e mundur, përveçse kur është pothuajse koha për dozën tjetër sipas orarit.
Në këtë rast merrni vetëm një dozë në orarin zakonshëm.

Nëse ndërprisni marrjen e sulfasalazin Krka
Përpara se të ndërprisni marrjen e Sulfasalazin Krka, pyesni mjekun ose farmacistin.
Nëse keni pyetje të mëtejshme rreth përdorimit të këtij produkti, pyesni mjekun ose farmacistin

4. Efektet e mundshme anësore
Si të gjitha barnat e tjera edhe Sulfasalazina Krka mund të shkaktojë efekte anësore, megjithëse jo çdokush mund ti provojë ato.
Pjesa më e madhe e efekteve anësore janë të lehta dhe përgjithësisht zhduken spontanisht pas reduktimit të dozës ose ndërprerjes së trajtimit.

Efektet anësore klasifikohen në grupet e mëposhtme sipas frekuencës:
Shumë të zakonshme: Prek me shumë se 1 përdorues në 10;
Të zakonshme:  Prek 1 deri 10 përdorues në 100;
Jo të zakonshme: Prek 1 deri 10 përdorues në 1,000;
Të rralla: Prek 1 deri 10 përdorues në 10,000;
Shumë të rralla: Prek më pak se 1 përdorues në 10,000;
Të panjohura: Frekuenca nuk mund të vlerësohet me të dhënat e disponueshme.

Efektet anësore të zakonshme:

Dhimbje koke;
Të përzjera, të ndjerit i lodhur;
Rënie e oreksit;
Ndryshime në formulën e gjakut përfshirë edhe reduktim të numrit të rruazave të bardha.
Efektet anësore jo të zakonshme:

Diarre, inflamacion gojës, inflamacion i gjendrave të pështymës;
Depresion, pagjumësi;
Zhurmë në vesh;
Infertilitet i përkohshëm tek meshkujt. Fertiliteti rikthehet kur trajtimi ndërpritet;
Ndryshime në formulën e gjakut përfshirë anemi, mungesë e rruazave të bardha të  gjakut dhe reduktim i numrit të trombociteve. Kjo mund të shkaktojë dobësi, mavijosje dhe prirje për tu prekur nga infeksionet;
Ndryshime në analizat e gjakut që tregojnë sesi punon mëlçia;
Në pacientët me porfiri (çrregullim i rrallë i pigmentit të gjakut), sulfasalazina mund të shkaktojë një acarim akut të sëmundjes.
Efektet anësore të rralla:

Haluçinacione;
Dëmtim nervash, humbje ekuilibri, konvulsione, lëvizje të pakontrolluara;
Frymëmarrje e shkurtër, kollë;
Infiamacion i pankreasit, i cili shkakton dhimbje të rëndë në bark dhe fytyrë;
Inflamacion i mëlçisë, lëkurës, urinës ose lentet e buta të kontaktit mund të kthehen portokalli- e verdhë;
Inflamacion i veshkave, gjakut, proteina dhe kristale në urinë.
Efekte anësore shumë të rralla:

Çrregullime të tjera të gjakut që përfshijnë zmadhimin e gjendrave (limfonodulat);
Gjendje serioze të lëkurës me rash, luspa ose fllucka në lëkurë;
Mbindjeshmeri e lëkurës ndaj diellit, të kruara, urtikarje;
Enjtje e qepallave, pikëza gjaku në sy;
Ethe;
Inflamacion jo bakterial i cipës së brendshme të trurit;
Komplikacione të mushkërive me vështirësi në frymëmarrje.
Nëse keni një nga efektet e mëposhtme, pyesni menjëherë mjekun:
të kruara, rash, luspa ose fllucka në lëkurë,  vështiresi në frymëmarrje ose gëlltitje, enjtje e qepallave, fytyrës dhe pjesëve të tjera të trupit, ethe dhe temperaturë e pashpjegueshme, dhimbje e fortë koke, dhimbje e fortë barku, çrregullime të pamjes, zverdhje, gjakosje lëkurës, mavijosje jo e zakonshme, vertigo, zhurmë në vesh, lëvizje të pakoordinuara, konvulsione.
Nëse ndonjë nga efektet anësore bëhet serioz, ose ju vini re ndonjë efekt tjetër që nuk është përmendur në këtë fletëudhëzues, ju lutemi njoftoni mjekun ose farmacistin.

5. Si të ruhet Sulfasalazin Krka
Mbajeni larg arritjes dhe shikimit të fëmijëve.
Mos e përdorni Sulfasalazin Krka pas datës së skadencës së shënuar në paketim.
Data e skadimit i referohet ditës së fundit të atij muaji.
Ruajeni në kutinë origjinele, nën 25°C.
Barnat nuk duhet të hidhen në lavaman ose plehërat e shtëpisë.
Pyesni farmacistin si flaken barnat që nuk përdoren për një kohë të gjatë.
Këto masa ndihmojnë në ruajtjen e ambientit.

6.Informacione të mëtejshme

Çfarë përmban Sulfasalazin Krka
Substance aktive eshtë sulfasalazine (salazosulfapiridine).
Çdo tabletë gastro-rezistente përmban 500 mg sulfasalazinë.

Përbërësit e tjerë të tabletave gastro-rezistente janë: povidon, niseshte e prexhelatinizuar, stearat magnezi (E572) dhe silice anhidrike koloidale në berthamën e tabletës, dhe acidi metakrilik – etil akrilat kopolimer (1:1), talk (553b), dioksid titaniumi (E171), oksid hekuri i verdhë (E172), trietil citrat (E1505), karmelozë natrilimi (E466) dhe makrogol 6000 në veshjen e tabletës.

Si duket dhe çfarë përmban paketimi Sulfasalazin Krka
Tabletat gastorezistente janë të rrumbullakëta, lehtësisht bikonvekse, ngjyrë e verdhë.
Sulfasalazin Krka është e disponueshme në kuti me nga 50 tableta gastro-rezistente në pako blister.
Kutitë përmbajnë 5 blistera me nga 10 tableta.

Informacion mbi përshkrimin
Ky produkt merret vetëm me përshkrimin e mjekut.

Prodhuesi dhe Zotëruesi i Autorizimit për Marketing

KRKA, d.d., Novo mesto, Smarjeska cesta 6, 8501 Novo mesto Slovenia.
Share:

Shqiperia JO Duhanit

Blog Archive